انواع بی حسی و بیهوشی در دندانپزشکی

مراجعه به دندانپزشک و انجام کارهای درمانی دندانپزشکی با این وجهه بد ناراحت کننده بودن شناخته شده اند. علت این است که فرایندهای دندانی این احتمال دارند که باعث بروز درد، اضطراب، و ناراحتی شوند. خوشبختانه، بی حس کننده ها به عنوان یک گزینه برای راحت کردن تجربه شما به آسان ترین راه ممکن در دسترس هستند. و ما قصد داریم در مورد انواع روش های موجود برای کاهش درد فرایندهای دندانپزشکی برای شما صحبت کنیم.

نگاهی خواهیم داشت به اینکه بی حسی چیست، بی حس کننده های دندانپزشکی چه عوارضی دارند، و در صورت بروز عوارض جانبی و آزار دهنده بودن بی حس کننده های دندانپزشکی چه زمانی برای کمک گرفتن اقدام کنید. به خاطر داشته باشید برای انتخاب گزینه مناسب برای شما با دندانپزشک خود همکاری کنید.

بی حس کننده چیست؟

بی حس کننده نوعی داروی پزشکی هستند که مانع می شوند فرد هنگام قرار گرفتن تحت جراحی های مختلف درد را احساس کند. به خاطر بی حس کننده ها، افراد از فرایندهایی بهره مند می شوند که باعث می شوند زندگی سالم تر و طولانی تر شود. گرچه بی حس کننده ها موضوع جدیدی نیستند، اما مزایای آنها هنوز هم چیزی است که می توان به آنها لبخند زد.

چه زمانی بی حس کننده ها نیاز هستند؟

گرچه مراجعات منظم به دندانپزشک معمولاً تنها شامل ویزیت های روتین سالانه برای کارهای بهداشتی دهان و دندان ها است، اما گاهی اوقات نیاز است کار بیشتری برای سالم نگهداشتن دندان های شما انجام شود. برخی از رایج ترین فرایندهایی که عموماً نیاز به بی حس کننده ها دارند عبارتند از کشیدن دندان، کشیدن دندان عقل، درمان ریشه، و پر کردن حفره های دندان. از بین همه این نمونه ها، پر کردن حفره دندان متداول ترین کاربرد بی حس کننده های دندانی را دارد.

بی حسی و بیهوشی در دندانپزشکی

انواع بی حس کننده ها

بی حس کننده های دندانپزشکی عموماً به سه دسته تقسیم می شوند: بی حس کننده های موضعی، آرامبخش ها، و بیهوشی کامل.

بی حس کننده های موضعی

بر اساس تعریف انجمن دندانپزشکان آمریکا (ADA)، بی حس کننده های موضعی با مسدود کردن اعصاب در یک ناحیه خاص از دهان شما که درد را احساس می کنند یا آن را منتقل می کنند و نیز با بی حس کردن بافت های دهان، برای پیشگیری از بروز درد در آن ناحیه استفاده می شوند. بی حس کننده های موضعی ممکن است قبل از تزریق بی حس کننده ها توسط دندانپزشک برای بی حس کردن آن ناحیه استفاده شوند. در اینجا به بیان برخی از کاربردهای بی حس کننده های موضعی می پردازیم که ADA آنها را ذکر کرده است:

• بی حس کننده های موضعی برای تسکین زخم های داخل دهان استفاده می شوند.
• بی حس کننده های تزریقی ممکن است برای پر کردن حفره های دندانی، آماده سازی دندان برای روکش دندان، یا درمان بیماری لثه استفاده شوند.

آرامبخش ها

سطوح مختلف آرامبخش ها وجود دارند، از سطحی گرفته تا عمقی. بر اساس انجمن آمریکایی جراحان دهان و فک و صورت (AAOMS)، آرامبخش های جزئی شامل بی حسی یک ناحیه محدود همراه با تأثیرات آرام کنندگی “گاز خنده” می شوند. آرامبخش های عمقی شامل کاهش کامل هشیاری بیمار همراه با توانایی بیدار کردن فرد در صورت نیاز می باشد. بر اساس AAOMS آرامبخش ها برای موارد زیر کاربرد دارند:

• آرامبخش های جزئی یا سطحی می توانند برای کاهش اضطراب از یک فرایند ساده استفاده شوند.
• علاوه بر این، می توانند برای فرایندهای پیجیده تر مانند کشیدن دندان عقل یا کاشت ایمپلنت های دندانی استفاده شوند.
• آرامبخش های عمیق تر می توانند برای درمان دندان های عقل نهفته استفاده شوند.

 بیهوشی کامل

وقتی به “به خواب رفتن” برای جراحی فکر می کنید، در واقع در حال فکر کردن به بیهوشی کامل هستید. این نوع بی حسی کل بدن را تحت تأثیر قرار می دهد، و افراد را در موقعیت آرام و غیر هشیار قرار می دهد تا بدون آنکه از فرایند آگاهی داشته باشد تحت فرایند قرار بگیرد. هدف از ایتفاده بیهوشی کامل این است که فرد بیدار نباشد یا در طول فرایند هیچ چیزی احساس نکند. بیهوشی کامل برای موارد زیر کاربرد دارد:

• کشیدن دندان عقل
• کاشت ایمپلنت های دندامی
• دیگر فرایندهای جراحی گسترده دهانی

بر اساس AAOMS، جراح دهان و فک و صورت یا دندانپزشک بهترین گزینه را برای شما مشخص خواهد کرد زیرا نیازهای بی حسی در افراد مختلف متفاوت هستند.

بی حسی و بیهوشی در دندانپزشکی

عوارض جانبی بی حسی کننده های دندانپزشکی

مهم است قبل از آغاز فرایند در مورد عوارض جانبی احتمالی بی حس کننده های دندانپزشکی با پزشک خود گفتگو کنید. این کار اجازه می دهد که شما احساس آمادگی و اعتماد بیشتری به گزینه درمانی خود داشته باشید، همان چیزی که باعث می شود در مورد آن لبخند بزنید.

به نظر می رسد عوارض جانبی بی حس کننده های موضعی در دندانپزشکی نادر باشند. گاهی اوقات بی حسی فراتر از بخشی از دهان که تحت تأثیر قرار گرفته است احساس می شود. پلک ها و عضلات چانه نیز ممکن است دچار افتادگی شوند تا زمانی که بی حسی برطرف شود. دیگر نگرانی هایی که کمتر متداول هستند عبارتند از:

• از بین رفتن موقتی توانایی پلک زدن
• هماتوم (خونریزی خارج از عروق خونی)
• بالا رفتن ضربان قلب
• آسیب به عصب

عوارض جانبی آرامبخش ها می توانند شامل سر درد، حالت تهوع، و خواب آلودگی باشند. این تأثیرات جانبی معمولاً خیلی طول نمی کشند. دیگر عوارض جانبی آرامبخش ها عبارتند از:

• سر درد داشتن چند روز پس از فرایند
• درد در محل سوزن
• مشکل در ادرار کردن
• هماتوم
• آسیب به عصب

دندانپزشک شما باید روی عوارض جانبی بیهوشی کامل شما در طول فرایند و پس از آن نظارت داشته باشد. در اینجا به بیان برخی از عوارض جانبی بیهوشی کامل می پردازیم:

• حالت تهوع و استفراق
• گلو درد
• درد عضلات
• خارش
• گیجی هنگام بازگشت هوشیاری
• لرز و هیپوترمی

به ندرت، بیهوشی کامل احتمال دارد که باعث بروز مشکلات جدی تر مانند هذیان پس از جراحی یا اختلال عملکرد شناختی شود، جایی که از دست دادن طولانی مدت تر حافظه اتفاق می افتد.

هایپرترمی بدخیم یکی دیگر از عوارض نادر بیهوشی کامل است که یک واکنش جدی به بیهوشی است که می تواند در حین جراحی رخ دهد. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان در گذشته هیپرترمی بدخیم داشته اید یا گرمازدگی در حین جراحی را تجربه کرده اید، بسیار مهم است که آن را به جراح یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

بی حسی و بیهوشی در دندانپزشکی

اگر عوارض جانبی آزار دهنده باشند چه باید کرد؟

در صورت داشتن هر گونه نگرانی در مورد عوارض جانبی پس از قرار گرفتن تحت فرایند بی حس کننده های دندانپزشکی، بلافاصله به دندانپزشک خود اطلاع دهید. مهم است در مراقبت های دندانی خود نقش فعالی داشته باشید، مخصوصاً وقتی نوبت به جراحی می رسد و شما را برای قرار گرفتن تحت این فرایندها تشویق می کنیم.

دندانپزشکان میلیون ها بیمار را هر ساله بدون هیچ خطری درمان می کنند. دندانپزشکان شما را راهنمایی خواهند کرد که چه بی حس کننده ای برای فرایند شما بهتر است. لازم است از خطرات درمان دندانپزشکی خود اطلاع داشته باشید و همیشه اجازه دهید تیم دندانپزشکی شما از عوارض جانبی که ممکن است بروز پیدا کنند آگاه باشند. کلید اصلی این است که دندانپزشک و تیم بیهوشی با همکاری یکدیگر تلاش می کنند شما راحت، سالم، و شاد بمانید.