ترمیم دندان شکسته یا لب پر شده

در حال جویدن یخ یا یک تکه آبنبات سفت هستید که ناگهان متوجه می شوید چیز سفتی در دهانتان است که ذوب یا حل نمی شود. شاید ناراحت شوید اگر متوجه یک تکه از دندان شما شکسته است. هر چند مینایی که روی سطح دندان را پوشش می دهد بسیار سفت و سخت است، و معدنی ترین بافت در کل بدن است، با این حال این استحکام هم حدی دارد. زمین خوردن، ضربه به صورت، یا گاز زدن یک چیز سفت- مخصوصاً اگر دندان قبلاً هم پوسیدگی داشته باشد_ می توانند موجب لب پر شدن یا شکسته شدن دندان شوند. اگر متوجه این قضیه شدید، هراس نداشته باشید. دندانپزشک شما برای ترمیم آن کارهای زیادی می تواند انجام دهد.

ترمیم دندان شکسته یا لب پر شده

مراقبت از دندان شکسته یا لب پر شده

در صورت شکستن، لب پر شدن، یا ترک خوردن دندان خود هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید. در غیر اینصورت، دندان شما بیشتر آسیب خواهد دید یا عفونی خواهد شد، و احتمالاً منجر به از دست رفتن دندان خواهد شد. در این فاصله، مراقبت های زیر را انجام دهید:

• اگر درد دندان دارید، استامینوفن یا دیگر داروهای مسکن استفاده کنید که تهیه ی آنها از داروخانه نیاز به نسخه ی پزشک ندارد. دهان خود را با محلول آب ولرم و نمک شستشو دهید.
• اگر شکستن دندان باعث ایجاد لبه ی تیز یا ناهموار شود، روی آن را با یک تکه موم پارافین دندانپزشکی یا آدامس فاقد شکر بپوشانید تا مانع بریده شدن زبان یا قسمت داخلی لب یا گونه شود.
• در صورت لزوم، غذاهای نرم بخورید و از وارد آوردن فشار روی دندان شکسته خودداری کنید.

درمان دندان شکسته یا لب پر شده به میزان شدت آسیب بستگی دارد. اگر تنها یک تکه ی کوچک مینای دندان شکسته شده باشد، فرایند ترمیم تنها طی یک جلسه و به سادگی انجام خواهد شد. دندانی که به شدت آسیب دیده یا شکسته شده باشد ممکن است به فرایندی طولانی تر و پر هزینه تر نیاز داشته باشد.

روش های ترمیم دندان شکسته یا لب پر شده

پر کردن یا باندینگ دندان

اگر تنها بخش کوچکی از مینای دندان لب پر شده باشد، دندانپزشک می تواند با پر کردن دندان آن را ترمیم کند. اگر یکی از دندان های جلو به ترمیم نیاز داشته باشد و حین لبخند زدن قابل دیدن باشد، احتمالاً دندانپزشک از فرایندی به نام باندینگ استفاده خواهد کرد که در آن از رزین کامپوزیت همرنگ دندان استفاده می شود.

ترمیم دندان شکسته یا لب پر شده

باندینگ فرایند ساده ای است که معمولاً نیاز نیست برای انجام آن دندان بی حس شود. برای باندینگ دندان، دندانپزشک ابتدا سطح آن را با یک محلول یا ژل اچ می کند (سطح آن را خراش می دهد) تا با ناهموار شدن سطح آن، ماده ای که برای اتصال استفاده می شود راحت تر به آن بچسبد. پس از آن، دندانپزشک روی دندان چسب دندانپزشکی می زند، و پس از آن رزین همرنگ دندان روی آن قرار می دهد. سپس ماده ی باندینگ را می تراشد و شکل می دهد، تا با دندان هماهنگ شود. در انتها با استفاده از نور فرا بنفش مواد را سفت و سخت می کند.

روکش یا کلاهک دندان

ترمیم دندان شکسته یا لب پر شده

در صورتی که یک تکه ی بزرگ از دندان شکسته شود یا بخش بزرگی از دندان پوسیده شده باشد، دندانپزشک ممکن است بخش باقی مانده از دندان را ساییده یا سوهان بکشد و آن را با روکش دندان، یا کلاهک همرنگ دندان پوشش دهد، که برای محافظت از دندان و بهبود ظاهر آن ساخته شده است. روکش های دائم دندان ممکن است فلزی، تمام رزین، یا تمام سرامیک باشند. هر یک از انواع روکش ها فواید خاص خود را دارند. روکش های تمام فلزی از همه محکم تر هستند. روکش های پرسلاین و رزین را می توان به گونه ای ساخت که تقریباً شبیه دندان های اصلی به نظر برسند.

ترمیم دندان شکسته یا لب پر شده

اگر تمام قسمت بالایی دندان شکسته شده اما ریشه ی دندان هنوز دست نخورده باشد، دندانپزشک یا اندودنتیست (متخصص درمان ریشه) ممکن است درمان ریشه انجام دهد و یک پین یا پست درون کانال ریشه قرار دهد و ساختار دندان را آماده کند تا بتواند روی آن روکش قرار دهد. مدتی بعد، دندانپزشک می تواند با استفاده از سمان دندانپزشکی روکش را به پین یا دندانی که با پست ترمیم شده است بچسباند.

فرایند دریافت روکش دندان معمولاً دو جلسه طول می کشد. در جلسه ی اول دندانپزشک با اشعه ی ایکس از دندان عکس رادیوگرافی تهیه می کند تا ریشه های دندان و استخوان پیرامون آن را بررسی کند. اگر هیچ مشکلی وجود نداشته باشد، دندانپزشک دندان و لثه ی پیرامون آن را بی حس می کند و حجم کافی از دندان باقی مانده را می تراشد تا جای کافی برای قرار گرفتن روکش روی آن ایجاد شود. اگر شکستگی یا لب پر شدگی دندان موجب از دست رفتن قسمت بزرگی از آن شده باشد، دندانپزشک می تواند با استفاده از مواد پر کننده به حجم دندان بیافزاید تا روکش دندان را نگه دارد. پس از آن، دندانپزشک از یک ماده ی بتونه مانند استفاده خواهد کرد تا از دندانی که قرار است روی آن روکش قرار بگیرد، و نیز دندان های روبروی آن (دندان هایی که با بستن بایت روی دندان مورد نظر قرار می گیرند) قالب تهیه کند. قالب ها به منظور ساخت روکش به آزمایشگاه ارسال می شوند. طی این مدت، دندانپزشک می تواند یک روکش موقت روی دندان قرار دهد که از جنس آکریلیک یا فلز نازک است.

طی جلسه ی دوم، عموماً دو تا سه هفته بعد، دندانپزشک روکش موقت را بر خواهد داشت و پیش از چسباندن دندان دائم در جای خود، تناسب آن را بررسی خواهد کرد. با این حال، برخی مطب های دندانپزشکی از فناوری تراشکاری دیجیتال برخوردارند که به آنها اجازه می دهد بدون قالب گیری، در یک جلسه روکش بسازند.

ونیر های دندانی

ترمیم دندان شکسته یا لب پر شده

در صورت شکسته یا لب پر شدن یکی از دندان های جلو، ونیر دندانی می تواند کمک کند این دندان مجدداً ظاهری کامل و سالم به خود بگیرد. ونیر یک پوسته ی نازک از کامپوزیت پرسلاین یا رزین همرنگ دندان است که تمام قسمت جلویی دندان را پوشش می دهد (درست مانند ناخن مصنوعی که روی ناخن را پوشش می دهد) و تنها یک قسمت آن ضخیم تر است که آن هم در محل بخش دندان شکسته شده قرار می گیرد.

برای آماده سازی دندان، دندانپزشک حدود ۳/۰ تا ۲/۱ میلی متر از سطح مینای دندان را بر می دارد. سپس از آن قالب تهیه کرده و برای ساخت ونیر آن را به آزمایشگاه ارسال می کند. با آماده شدن ونیر، معمولاً یک یا دو هفته بعد، برای قرار گرفتن آن روی دندان باید بیمار مجدداً به دندانپزشک مراجعه کند. ابتدا سطح دندان با استفاده از ماده ای مخصوص ناهموار می شود، سمان مخصوصی به پشت ونیر زده می شود، و در آخر ونیر روی سطح دندان آماده شده قرار می گیرد. با قرار گرفتن ونیر در جای خود، دندانپزشک با استفاده از نور مخصوصی، مواد شیمیایی درون سمان را فعال می کند تا به سرعت سفت و سخت شود.

درمان ریشه

ترمیم دندان شکسته یا لب پر شده

اگر شکستگی یا لب پر شدگی دندان آنقدر زیاد باشد که پالپ دندان- مرکز دندان شامل اعصاب و رگ های خونی- بدون پوشش باقی بماند، باکتری های درون دهان می توانند به درون دندان نفوذ کنند و موجب عفونت پالپ شوند. در صورت وجود درد دندان، تغییر رنگ آن، یا حساسیت آن به گرما و سرما، احتمالاً پالپ دندان آسیب دیده است. بافت پالپ دندان ممکن است به مرور زمان از بین برود و اگر تخلیه نشود، ممکن است دندان عفونی شده و نیاز باشد کشیده شود. درمان کانال ریشه ی دندان عبارت است از تخلیه ی پالپ از دست رفته ی دندان، پاکسازی کانال ریشه، و سیل کردن (مهر و موم کردن) آن.

درمان ریشه ممکن است توسط دندانپزشک عمومی یا متخصص درمان ریشه انجام شود. در اکثر موارد، درد درمان ریشه بیشتر از پر کردن پوسیدگی دندان نخواهد بود و دندان باقی مانده باید با استفاده از یک روکش پوشش داده شود تا دندانی که اکنون ضعیف شده است را حمایت کند.