عادت مکیدن انگشت چه مشکلاتی برای دندانها ایجاد میکند؟
در این نوشته می خوانید:
در کودکان نوزادان و خردسالان مکیدن انگشت امری طبیعی بوده و جای نگرانی نیست. بیشتر کودکان در حالت طبیعی هنگامی که بزرگ میشوند بین دو تا چهار سالگی، عادت مکیدن انگشت را کنار میگذارند. اما برخی از کودکان ممکن است تا حدود پنج یا شش سالگی به مکیدن انگشت ادامه دهند. مکیدن انگشت در این سن میتواند مشکلات زیادی برای دندانها و همچنین سلامت عمومی کودک ایجاد نماید.
خوشبختانه روشهایی برای ترک این عادت وجود دارد. در صورتی که نگران مکیدن انگشت کودک خود هستید او را به دندانپزشک یا ارتودنتیست نشان دهید.
چرا کودکان انگشت خود را میمکند؟
هنگامی که کودک متولد میشود نیاز طبیعی به عملکرد مکیدن دارد به همین علت عادت مکیدن انگشت از زمان جنینی و هنگامی که کودک در رحم مادر قرار دارد شروع میشود. این عادت معمولاً تا چند سال اول زندگی وجود دارد و به کودک کمک میکند آرام شده و بر اضطرابهای خود غلبه کند. مکیدن انگشت خاصیت آرامش بخش برای کودک دارد و اغلب در واکنش به استرس و ناراحتی مانند احساس خستگی، گرسنگی، بی قراری و یا بی حوصلگی اتفاق میافتد. بیشتر کودکان در طی فرایند رشد و تکامل این عادت را کنار میگذارند. اما درصد کمی از کودکان ممکن است این عادت را تا سن مدرسه حفظ کنند که مشکلات زیادی برای آنها ایجاد میکند.
مکیدن انگشت چه عوارضی دارد؟
اگر کودک پس از پنج سالگی هنوز انگشت خود را میمکد ممکن است به تدریج مشکلاتی برای او ایجاد شود. اولین مشکل معمولاً تمسخر کودکان هم سن او و در نتیجه کاهش اعتماد به نفس کودک است.
سایر مشکلاتی که مکیدن انگشت ایجاد میکند عبارتند از:
- مشکلات گفتاری – مکیدن انگشت ممکن است منجر به نوک زبانی صحبت کردن و عدم توانایی تلفظ درست برخی حروف و صداها شود که نیاز به گفتار درمانی در آینده را اجتناب ناپذیر میسازد.
- ورود میکروبها به بدن – کودکانی که دستان خود را مرتباً نمیشویند، هر بار که انگشت خود را میمکند مقدار زیادی میکروب وارد دهان خود میکنند. این امر باعث میشود این کودکان بیشتر از دیگران بیمار شوند. مکیدن انگشت در صورتی که مرتباً تکرار شود باعث عفونت پوست انگشتها میشود.
- مشکلات ارتودنسی – مکیدن مکرر و شدید انگشت میتواند منجر به ناهمراستایی دندانها و عدم رشد درست فکها شود. مشکلات ارتودنسی حاصل از مکیدن انگشت عبارتند از:
-
کج شدن دندانها
مکیدن انگشت باعث مال اکلوژن و ناهمراستایی دندانها میشود. به این معنی که دیگر سطح تماس دندانها با یکدیگر نرمال نیست. متداولترین مشکلاتی که در اثر مکیدن انگشت ایجاد میشود عبارتند از اوپن بایت جلوی دهان و کراس بایت عقب دهان. اوپن بایت جلوی دهان به این معنی است که دندانهای جلویی بالایی و پایینی در هنگام بسته بودن فکها به یکدیگر نمیرسند و بین آنها فاصله وجود دارد. کراس بایت عقب دهان به این معنی است که فک بالا خیلی باریکتر از فک پایین است و در نتیجه دندانهای بالایی تماس درستی با دندانهای پایینی نداشته و در سطح داخلی آنها قرار میگیرند. معمولاً در صورتی که مکیدن انگشت به موقع ترک شود، اوپن بایت جلوی دهان خود به خود اصلاح میشود. کراس بایت عقب دهان خود به خود اصلاح نمیشود و برای اصلاح آن ناگزیر به درمان ارتودنسی با وسیله هایی مانند براکت و وسیع کننده کام هستید.
-
رشد نامنظم دهان و فکها
در صورتی که کودک تا زمان بیرون زدن دندانهای دائمی به مکیدن انگشت ادامه دهد، تنها دندانها تحت تأثیر قرار نمیگیرد بلکه رشد تمامی دهان و فکها نیز تحت تأثیر قرار میگیرند. در بسیاری از موارد هنگامی که دندانها از راستای خود خارج میشوند فکها نیز به درستی بر یکدیگر منطبق نیستند. در چنین شرایطی ممکن است کودک نتواند به درستی غذا بجود، ممکن است کودک در پایین گونه احساس درد یا ناراحتی داشته باشد و از راه دهان نفس بکشد. در داخل دهان، سقف دهان و زبان ممکن است تحت تأثیر این عادت قرار بگیرند. در حالت نرمال باید هنگام بسته بودن فکها زبان در بالای دهان قرار بگیرد. اما در کودکانی که دچار مشکلات ناشی از مکیدن انگشت هستند، در هنگام بسته بودن دهان، زبان در پایین دهان و جلو قرار میگیرد. این وضعیت میتواند عملکرد نرمال زبان هنگام صحبت کردن یا غذا خوردن را تحت تأثیر قرار دهد. علاوه بر این از آنجایی که مکیدن انگشت فشار زیادی به سقف دهان وارد میکند به مرور زمان سقف دهان کودک ارتفاع زیادی پیدا کرده و باریک میشود که این موضوع خود مشکلات عدیده ای به دنبال خواهد داشت.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.