عوارض دندانی بولیمیا یا اختلال پرخوری

ممکن است در ابتدا واضح به نظر نرسد که یک اختلال روانپزشکی باعث ایجاد مشکلات دندانی شده است. با این حال، برخی از نخستین نشانه های بارز پرخوری عصبی bulimia nervosa اغلب توسط دندانپزشکان مورد توجه قرار می گیرند.

پرخوری عصبی یا بولیمیا نرووسا می تواند باعث بروز مشکلات پزشکی و همچنین مشکلات دندانی جدی شود. برای بیماران مبتلا به پرخوری عصبی مهم است که از سلامت دهان و دندان های خود غافل نشوند، اما نگرانی ها دقیقاً چه چیزهایی هستند؟

عوارض دندانی اختلال پرخوری

فرسایش دندان ها

مطالعات نشان می دهد که بین ۴۷ تا ۹۳% از بیمارانی که استفراغ می کنند، به مینای دندان های خود آسیب وارد می کنند. اگر درگیر استفراغ عمدی هستید، باید آگاه باشید که آوردن محتوای اسیدی معده به داخل دهان ممکن است باعث فرسایش مینای دندان ها و سطح دندان های شما شود.

این آسیب معمولاً در درجه اول در سطوح داخلی و جونده دندان ها ظاهر می شود، و میزان آسیب به مینای دندان می تواند در بیماران مختلف متفاوت باشد. برخی از عواملی که تصور می شود روی مستعد شدن فرد به فرسایش دندان ها تأثیر می گذارند عبارتند از عادات بهداشتی دهانی و رژیم غذایی، و همچنین تعداد دفعات استفراغ کردن عمدی.

جای تعجب نیست که افرادی که روزانه چندین مرتبه به صورت عمدی استفراغ می کنند، نسبت به افرادی که کمتر استفراغ می کنند، بیشتر در معرض خطر فرسایش دندان ها قرار دارند. با این حال، تفاوت های زیادی می تواند بین افراد مختلف وجود داشته باشد، و برخی از افراد ممکن است با تعداد دفعات کمتر استفراغ عمدی، آسیب بیشتری متحمل شوند. فرسایش دندان ها ممکن است پس از تنها شش ماه استفراغ عمدی آشکار شود.

با گذشت زمان ، و با از بین رفتن مینای دندان ها با قرار گرفتن مکرر در معرض اسید معده، دندان ها ممکن است درخشش خود را از دست بدهند، بشکنند، به رنگ زرد در آیند، فرسوده شوند، لب پر شوند و ناهموار به نظر برسند.

دندان های آسیب دیده می توانند هرگونه نگرانی فرد را در مورد ظاهر خود تشدید کنند. اما پوسیدگی دندان ها چیزی بسیار بیشتر از یک نگرانی زیبایی است.

دندان های شما ممکن است نسبت به گرما و سرما احساس حساسیت بیشتری داشته باشند. این می تواند باعث شود خوردن غذا دشوارتر و پیچیده تر شود. در موارد شدید، ممکن است دندان ها از دست بروند و اقدامات دندانپزشکی گسترده و پر هزینه برای ترمیم آسیب نیاز باشند.

عوارض دندانی اختلال پرخوری

حفره های دندانی

صرف نظر از این که آیا آنها درگیر استفراغ ناشی از خود هستند یا خیر ، بسیاری از افراد مبتلا به که غذاهای قند زیادی مصرف می کنند، می تواند خطر حفره ها را افزایش دهد.

افرادی که استفراغ می کنند به دلیل اسید معده زیاد، بیشتر در معرض خطر بروز حفره های دندانی قرار دارند. دندانپزشکان شیوع بالاتر حفره ها را در افراد مبتلا به پرخوری عصبی تشخیص داده اند.

افرادی که درگیر جویدن و تف کردن هستند، و این می تواند نشانه ای از دیگر اختلالات غذایی و همچنین بولیمیای عصبی باشد، همچنین می توانند مشکلات دندانی مانند پوسیدگی و حفره های دندانی را تجربه کنند.

تأثیر روی دهان و غدد بزاقی

استفراغ مکرر می تواند باعث تحریک لثه ها و خونریزی و ایجاد زخم روی گوشه لب ها شود. این عادت همچنین می تواند باعث بزرگ شدن غدد بزاقی در امتداد فک پایین و جلوی گوش شود.

پاکسازی یا همان استفراق عمدی برای تخلیه محتویات معده می تواند باعث کاهش بزاق نیز شود، که به نوبه خود می تواند منجر به خشکی یا ترک خوردن لب ها، خشکی دهان و احساس سوزش داخل دهان بویژه روی زبان شود.

عوارض دندانی اختلال پرخوری

چه کاری باید انجام شود؟

درمان شامل توقف استفراغ کردن و معطوف کردن توجه دقیق به بهداشت دهان و دندان ها است. بهبودی بهترین راه برای محدود کردن آسیب به دندان ها و پیشگیری از پیامدهای پزشکی است. اگر پرخوری عصبی شما درمان نشده است، از یک متخصص برای درمان کمک بگیرید.

شما حتی می توانید با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه خود شروع کنید (که ممکن است شما را به یک پزشک متخصص در اختلالات خوردن ارجاع دهد). صریح صحبت کردن در مورد وضعیت شما برای درمان و بهبودی نهایی مهم است.

درمان شناختی رفتاری می تواند یک درمان مؤثر برای بولیمیای عصبی باشد. نمونه های خود- درمانی راهکارهای درمانی رفتارهای شناختی رفتاری نیز ممکن است برای برخی افراد مفید باشند. بیماران مبتلا به پرخوری عصبی، گاهی اوقات پس از اتمام استفراغ، تصمیم به انجام ترمیم های گسترده دندانی می گیرند.

بهبودی از یک اختلال خوردن به زمان نیاز دارد. در این فاصله، اگر هنوز استفراغ می کنید، کارهایی هستند که می توانید برای به حداقل رساندن آسیب انجام دهید. پیش از این، به بیماران توصیه می شد که بعد از هر بار استفراغ کردن، از مسواک زدن با خمیردندان فلورایده خودداری کنند زیرا این نگرانی وجود دارد که باعث بروز آسیب بیشتر شود. با این حال، این هرگز اثبات نشده است.

توصیه فعلی این است که با خمیردندان فلورایده به آرامی مسواک بزنید و سپس دهان خود را با یک دهانشویه pH خنثی یا محلول جوش شیرین (یک قاشق چایخوری در یک چهارم لیوان آب) بشویید تا اسید باقیمانده خنثی شود.

ممکن است با کمپرس های داغ و آبنبات های ترش بتوان به تورم غده بزاقی کمک کرد.

گرچه ممکن است احساس خجالت کنید، اما باید برای چکاپ نیز به طور مرتب به یک دندانپزشک مراجعه کنید. سعی کنید در مورد پرخوری عصبی و رفتارهای خاص خود با آنها صادق باشید تا آنها بتوانند از بروز مشکلات مهم دندانی پیشگیری کنند. مشکلات دندانی درمان نشده همچنین می توانند منجر به بروز عوارض جدی تر پزشکی شوند.