آیا کاشت ایمپلنت دندان در طول بارداری مجاز است؟

بدن زنان در طول دوران بارداری دچار تغییرات زیادی می شود. علاوه بر مجبور بودن به دریافت مواد غذایی بیشتر، هم جنین در حال رشد و هم مادر، و علاوه بر مجبور بودن به خوردن مواد مغذی که معمولاً خورده نمی شوند (مانند اسید فولیک، برای مثال)، بدن تحت تغییرات زیادی نیز قرار می گیرد. استرس حمل کودک به مدت کامل از نظر جسمی کاملاً گسترده است و ممکن است مواد مغذی و معدنی بدن تخلیه شوند که حتی ممکن است مادر از آن اطلاعی نداشته باشد. در صدر همه اینها این حقیقت قرار دارد که تغییرات در بدن به سرعت اتفاق می افتند، و کاملاً قابل فهم خواهد شد که چرا این تعداد از زنان پرسش های زیادی در مورد این موضوع دارند که کدام شرایط پزشکی “طبیعی” هستند و کدام یک نشانه این هستند که مشکلی بروز پیدا کرده است.

همچنین این مسئله وجود دارد که چه روش هایی باید استفاده کرد یا از آنها جلوگیری کرد تا به جنین یا مادر آسیب وارد نشود. کاشت ایمپلنت های دندانی، که نوعی جراحی تهاجمی است، همیشه ذهن مادر را به خود درگیر می کند. در این مقاله ما قصد داریم کمی وقت بگذاریم و برخی افسانه ها که در اینترنت وجود دارند را از ذهن شما پاک کنیم و تا حد امکان حقایقی در مورد کاشت ایمپلنت های دندانی در دوران بارداری برای شما بازگو کنیم.

تأثیر مواد بی حس کننده و اشعه ایکس روی مادر و جنین

اول از همه، بسیاری افراد در مورد بی حسی ابراز نگرانی می کنند، و اینکه آیا کودک آنها هیچ یک از ناراحتی های آنها یا اثر منفی دریافت آن را از طریق بند ناف تجربه می کند یا خیر. اکثر اقدامات دندانپزشکی بی حسی دارند که بی خطر هستند و به کودک نمی رسند و یا در صورت رسیدن، هیچ تأثیری روی بدن او ندارند. در صورتی که به صورت تلفنی یا اینترنتی نوبت می گیرید، حتماً اشاره کنید که باردار هستید، زیرا دستیار دندانپزشک و دندانپزشک باید بدانند از چه مواد مناسبی استفاده کنند. نگرانی دیگری که وجود دارد استفاده از تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس است. این یک نگرانی به جا است، زیرا اشعه ایکس حداقل مقدار تابش گاما را تولید می کند، که بویژه جنین به آن حساس می باشد. با این حال، این مقدار نباید هیچ مشکلی برای جنین ایجاد کند و در صورتی که گرفتن عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس ضروری باشد، احتمالاً انجام آن توصیه می شود.

کاشت ایمپلنت دندان در طول بارداری

جراحی های انتخابی یا الزامی؟

برای جراحی های واقعی، که مقداری پیچیده تر هستند، بسیاری از دندانپزشکان توصیه می کنند اصلاً مناسب نیست در طول دوران بارداری مادر تحت هیچ جراحی قرار بگیرد مگر آنکه جراحی برای نجات جان مادر باشد، زیرا استرس یک جراحی تهاجمی می تواند باعث شود همه چیز دچار مشکل شود، زیرا این همان زمانی است که اندام های کودک شکل می گیرند، و جراحی تهاجمی موجب بروز استرس اضافی روی سیستم بدن مادر می شود، که می تواند پیامدهای ناشناخته و غیر قابل تشخصی داشته باشد. از آنجا که ایمپلنت های دندانی معمولاً نجات دهنده زندگی افراد نیستند، دندانپزشکان توصیه می کنند دریافت آنها در سه ماهه دوم یا سوم بارداری انجام شود. تقریباً همه دندانپزشکان توصیه می کنند ابتدا با متخصص زنان یا متخصص زنان و زایمان مشورت کنید، زیرا آنها اطلاعات بیشتری در مورد کودک و سلامت مادر و جنین و جزئیات خاص و پیچیده در مورد بارداری دارند. اکثر دندانپزشکان و در واقع اکثر پرسنل پزشکی انجام هیچ نوع جراحی انتخابی را در طول سه ماهه نخست توصیه نمی کنند، و برخی دیگر بر این باورند که برای کاشت ایمپلنت های دندانی تا چند ماه پس از زایمان دست نگه دارید.

دندانی که آبسه کرده است، یا دندانی که نیاز به کشیدن دارد، باید کشیده شود، زیرا مبارزه مداوم با بیماری نه تنها دردناک است، بلکه می تواند به سیستم ایمنیبدن مادر که از قبل فشار زیادی را تحمل می کند بار اضافی تحمیل کند، و این می تواند نتایج منفی داشته باشد. علاوه بر این، جالب است توجه داشته باشید که در ۳۰% از زنان باردار ژنژیویت اتفاق می افتد، لازم به اشاره به خونریزی معمول از لثه ها نیست. چیز جالب دیگری که یک سوم از زنان باردار تجربه خواهند کرد تومورهای ریز روی لثه ها است، که می توانند قرمز یا بنفش رنگ باشند. این برجستگی ها چند ماه پس از زایمان از بین خواهند رفت، و تقریباً بخشی عادی از بارداری هستند. در صورت دردناک بودن (مثلاً اگر نزدیک به یک عصب هستند یا به آن فشار وارد می کنند)، داشتن خونریزی شدید، یا در صورتی که مانع غذا خوردن بیمار می شوند، می توانند برداشته شوند. این تومورها همیشه خوش خیم هستند، و همیشه به موقع از بین می روند. بزرگ شدن بافت لثهها نیز طبیعی است، و نباید درمان شود مگر آنکه دردناک باشد یا مانع عملکردهای طبیعی باشد، مثلاً در صورتی که روی دندان ها را پوشش می دهند.

کاشت ایمپلنت دندان در طول بارداری

تغییر در سلامت دهان در طول دوران بارداری

یکی از دلایل اینکه چرا جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی در طول دوران بارداری خطرناک است این است که زیرا در طول این دوران تغییراتی در سلامت دهان بوجود می آید که می توانند احتمال شکست کاشت ایمپلنت های دندانی را افزایش دهند. گرچه هیچ مطالعه کنترل شده ای روی نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت های دندانی در دوران بارداری انجام نشده است، اما به طور کلی انجام مطالعات بالینی روی زنان باردار غیر اخلاقی است- ما می دانیم که تغییراتی در سیستم ایمنی، التهاب لثه ها، و دیابت بارداری، همگی با نرخ بالای شکست کاشت ایمپلنت های دندانی در زنان باردار ارتباط دارند.

ما هر زمانی که جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی را انجام می دهمی- باردار یا غیر باردار، مرد یا زن، تک دندان یا قوس دندانی کامل- همیشه می خواهیم بیماران ما سلامت دهانی خوبی داشته باشند تا بهترین نتایج را بدست بیاورند.

مشکلات پس از جراحی

ما می دانیم که تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس یا داروهای بیهوشی مقداری تأثیر روی جنین در حال رشد دارند، اما از آنجا که ممکن است در طول دوران بارداری سلامت دهان با مشکل مواجه شده باشد، شما بیشتر در معرض خطر بروز عفونت و شکست ایمپلنت های دندانی پس از جراحی قرار دارید. در صورتی که با این مشکلات مواجه شدید، حقیقت این است که بارداری شما محدودیت قابل توجهی برای دندانپزشک در مورد گزینه های درمانی برای درد و عفونت بوجود می آورد.

وقتی شما باردار هستید، تعدادی از آنتی بیوتیک ها غیر قابل استفاده هستند. یک عفونت می تواند کاملاً دردناک باشد، اما شما قادر به دریافت داروهای تجویزی یا حتی مسکن های OTC برای کاهش علائم نخواهید بود.

همه اینها می توانند اضطراب آور باشند- و ما می دانیم که اضطراب برای زنان باردار و جنین آنها خوب نیست. بهترین گزینه این است که تا پس از زایمان برای برنامه ریزی برای کاشت ایمپلنت های دندانی دست نگهدارید.

کاشت ایمپلنت دندان در طول بارداری

سخن پایانی…

گرچه این طبیعی است که احساس ناامیدی کنید از اینکه شما نمی توانید در طول مدتی که باردار هستید ایمپلنت های دندانی را دریافت کنید، اما به این معنا نیست که نمی توانید فرایند را آغاز کنید. به طور خلاصه، پاسخ این است که کاشت ایمپلنت های دندانی در سه ماهه نخست بارداری چندان ایمن نیست، و انجام آن بعداً بی خطر است، اما اگر بتوان آن را به تعویق انداخت، این کار توصیه می شود، زیرا بی حس کننده ها، آنتی بیوتیک ها، و عکس های رادیوگرافی با اشعه ایکس که طی درمان استفاده می شوند می توانند به بدن مادر و سیستم ایمنی بدن جنین فشار تحمیل کنند. بنابراین می توانید جلسات مشاوره و برنامه ریزی برای دریافت ایمپلنت بعد از زایمان را در طول دوران بارداری آغاز کنید و وقتی کودک متولد شد برای انجام جراحی اقدام کنید.