پرکردن دندان پوسیده با آمالگام
در این نوشته می خوانید:
- 1 آیا آزاد شدن بخار جیوه از آمالگام صحت دارد؟
- 2 آیا جیوه ماده ای سمی است؟
- 3 مقایسه مقدار جیوه جذب شده از منابع طبیعی و پر شدگی های آمالگام
- 4 آیا جیوه ای که جذب بدن می شود مضر است؟
- 5 دلیل تداوم استفاده از آمالگام های دندانی با وجود شبهات موجود
- 6 آیا آمالگام های دندانی می توانند برای همه بیماران استفاده شوند؟
- 7 آیا برای زنان باردار باید احتیاط های ویژه ای صورت گیرد؟
- 8 آیا آمالگام های دندانی در برابر فلزات دیگر داخل دهان (مانند بریس ها) بی خطر هستند؟
- 9 آیا نیاز است پر شدگی های آمالگام را تعویض کرد؟
- 10 آیا زمانی که ترمیم های دندانی نیاز هستند، بیمار می تواند درخواست استفاده از ماده ای غیر از آمالگام را داشته باشد؟
آمالگام دندانی ماده ای بی خطر، مقرون به صرفه، و با دوام محسوب می شود که برای ترمیم دندان های میلیون ها نفر در سراسر دنیا مورد استفاده قرار گرفته است. این ماده علاوه بر جیوه حاوی ترکیبی از فلزات دیگر مانند نقره، مس و قلع است، که این اجزاء را به یک ماده سخت، ایمن، و پایدار تبدیل می کند. آمالگام های دندانی به طور گسترده تحت مطالعه و بررسی قرار گرفته اند و اسناد بی خطر بودن و اثربخشی آنها منتشر شده است.
آیا آزاد شدن بخار جیوه از آمالگام صحت دارد؟
مطالعات علمی تأیید نکرده اند که آمالگام های دندانی موجب بروز بیماری در جمعیت عمومی می شوند. اما مدتی است که نشان داده شده است که پر شدگی های آمالگام دندانی، مخصوصاً حین جویدن، مقادیر اندکی بخارات جیوه از خود آزاد می کنند، و اینکه این جیوه می تواند جذب شود و به ارگان های بدن برسد و از جفت جنین عبور کند. این موضوع در مورد جیوه جذب شده از منابع طبیعی مانند غذا نیز صدق می کند.
آیا جیوه ماده ای سمی است؟
جیوه به تنهایی و به عنوان یک عنصر واحد فلزی سمی است که همه ما از طریق هوا، آب، خاک، و غذا در معرض آن قرار می گیریم. در آمالگام های دندانی، این ماده به یک آلیاژ پیوند خورده است، که حاوی نقره، مس، و قلع است. هنگام جویدن، مقادیر بسیار اندک بخار جیوه از آمالگام آزاد می شود. سمی بودن جیوه به مقدار جذب شده آن مربوط می شود. جیوه ای که از همه منابع جذب می شود در اندام ها و بافت های بدن، و بیشتر در کلیه ها، و نیز در مغز، ریه ها، کبد، و دستگاه گوارش انباشته می شود.
مقایسه مقدار جیوه جذب شده از منابع طبیعی و پر شدگی های آمالگام
مقدار جیوه ای که هر فرد از منابع طبیعی و آمالگام های دندانی جذب بدن خود می کند به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع غذایی که می خورید، قرار گرفتن شما در معرض آن بواسطه محیط کار، سطوح محیطی آن، و تعداد پر شدگی های آمالگامی که شما دارید. بر اساس مطالعات تخمین زده شده است که افراد بزرگسالی که ۲۰ تا ۵۹ سال سن دارند، به طور میانگین مقدار جیوه جذب شده توسط بدن از تمامی منابع حدود نه میلیونم گرم در روز است. تخمین زده شده است که مجموع این مقدار آمالگام دندانی، تنها با جذب سه میلیونم گرم در روز ارتباط داشته باشد.
آیا جیوه ای که جذب بدن می شود مضر است؟
برای اکثریت قریب به اتفاق افراد، هیچ تأثیر مضر شناخته شده ای وجود ندارد که ناشی از سطوح متوسط قرار گرفتن در معرض جیوه از طریق پر شدگی های آمالگام های دندانی باشند. برای افرادی که به مقدار زیاد در معرض این ماده قرار می گیرند، به عنوان مثال در محیط های صنعتی، شدت تأثیرات مضری که از نظر علمی تأیید شده اند، به مدت زمان و نیز میزان قرار گرفتن در معرض آن بستگی دارد.
تأثیرات زیر بالینی (تأثیراتی که قابل مشاهده هستند اما زیر آستانه بیماری هستند) در گروه هایی از افراد مشاهده شده اند که سطوح بافتی جیوه آنها ۱۰ برابر بیشتر از جمعیت عمومی است. با این حال، در سطوح پایین تر قرار گرفتن در معرض جیوه که با آمالگام های دندانی همراه است، ارتباط بین سطح و طول مدت قرار گرفتن در معرض آن و هر تأثیر احتمالی دیگری مشخص نیست. مشاهدات علمی بیماران طی یک دوره ۱۵۰ ساله استفاده از فرمولاسیون های رو به بهبود آمالگام های دندانی، پایه اعتماد cds به این ماده برای استفاده عمومی بوده است.
آمالگام با دوام ترین و مقرون به صرفه ترین ماده در بین گزینه های مواد ترمیمی است. انجمن دندانپزشکان کانادا از دولت کانادا خواسته است برای دستیابی به پاسخ های علمی قطعی، از تحقیقات بیشتر حمایت کند، که می توانند کانادایی ها را بیشتر مطمئن کنند که آمالگام های دندانی و همچنین سایر موادی که برای ترمیم دندان استفاده می شوند، ایمن و بی خطر هستند .
دلیل تداوم استفاده از آمالگام های دندانی با وجود شبهات موجود
هر بار که یک ماده خارجی با اهداف درمانی درون بدن انسان استفاده می شود، یک عنصر خطر وجود دارد. متخصصان و پزشکان باید دائماً خطرات شناخته شده یک مداخله خاص را در مقابل فواید شناخته شده آن بسنجند. در مورد آمالگام های دندانی، شواهد علمی حاکی از این هستند که هیچ خطر قابل توجهی وجود ندارد. اگر خطری وجود داشت، طی ۱۵۰ سالی که این ماده استفاده شده است باید مشاهده می شد.
بویژه اعضای تیم دندانپزشکی به دلیل قرار گیری در معرض مقادیر قابل توجهی از این ماده، باید اثرات بالینی قابل اثباتی از خود نشان می دادند. به نظر می رسد خطراتی که با استفاده از آمالگام های دندانی ارتباط دارند محدود باشند، و مشخص شده است فوایدی که برای بیماران دارند زیاد هستند. آمالگام های دندانی بسیار محکم تر و با دوام تر از مواد جایگزینی هستند که برای ترمیم دندان ها استفاده می شوند، و آمالگام های دندانی می توانند با هزینه مناسب تری به اتمام برسند. پیشرفت های اخیر مانند توسعه تکنیک های اتصال آمالگام، باعث شده آمالگام به عنوان یک ماده ترمیمی از مزایای بیشتری برخوردار باشد.
اگر مواد و فرایندهای مورد نیاز برای ساخت و شکل دهی آلیاژهای طلا اینقدر پر هزینه نبودند جایگزین معقولی می توانست باشد. همچنین این احتمال وجود دارد که مواد جایگزین، که بی خطر بودن آنها به اندازه آمالگام های دندانی زیر سؤال است، ثابت خواهد شد که مزایا و معایب دیگری دارند. حرفه دندانپزشکی از تحقیقات برای یافتن جایگزین های با دوام تر برای آمالگام های دندانی آگاه استو ممکن است این مواد ظرف یک دهه آینده در دسترس باشند.
آیا آمالگام های دندانی می توانند برای همه بیماران استفاده شوند؟
خیر. برخی بیماران هستند که به اجزاء آمالگام های دندانی حساس هستند، درست همانطور که افرادی هستند که به دیگر مواد شیمیایی یا حتی غذاهایی مانند شیر یا نان حساسیت یا آلرژی دارند. تخمین زده شده است که شیوع حساسیت به جیوه در کل جمعیت عمومی تقریباً ۳ درصد است.
دندانپزشکان ممکن است برای افرادی با این شرایط استفاده از کامپوزیت یا دیگر مواد ترمیمی را مورد توجه قرار دهند. دندانپزشکان به طور معمول برای انتخاب مواد ترمیمی ملاحظات متعددی را مد نظر قرار دهند، از جمله اندازه دندان، محل آن، شرایط فردی بیمار، و سوابق پزشکی و دندانپزشکی. به عنوان مثال، ممکن است گزینه های جایگزین برای افرادی در نظر گرفته شوند که سیستم ایمنی بدن آنها با مشکل مواجه است، یا افرادی که از بیماری های روانی رنج می برند.
وزارت بهداشت توصیه می کند برای افرادی که اختلال در عملکرد کلیه دارند بهتر است گزینه های جایگزین در نظر گرفته شوند. گرچه آمالگام های دندانی به خودی خود به چنین شرایطی ربطی ندارند، اما شواهدی وجود دارند مبنی بر اینکه حجم کلی جیوه در چنین بیمارانی نگران کننده است. آمالگام های دندانی ممکن است به همین صورت برای کارگرانی خطر آفرین باشد که بواسطه محیط شغلی خود در معرض مقادیر زیادی فلزات سنگین قرار می گیرند، یا افرادی که به واسطه رژیم غذایی خود-که اساساً غذاهای دریایی هستند- بیشتر از میانگین در معرض جیوه قرار می گیرند.
آیا برای زنان باردار باید احتیاط های ویژه ای صورت گیرد؟
دندانپزشکان برای مشخص نمودن درمان برای کودکان و زنان باردار عوامل متعددی را مد نظر قرار می دهند. دندانپزشکان با فرض اینکه از بارداری آگاه هستند، و در مشاوره با بیماران، ممکن است مواد ترمیمی جایگزین یا دیگر اشکال درمان، یا تعلیق درمان را توصیه کنند. در بسیاری از موارد، آمالگام های دندانی بهترین گزینه ممکن برای درمان های ترمیمی هستند.
هیچ شواهد علمی وجود ندارد مبنی بر اثرات بد وجود ندارد، گرچه مشخص شده است جیوه می تواند از جفت عبور کند. گرچه شواهد بدست آمده از تحقیقات از عدم استفاده از آمالگام های دندانی برای کودکان و زنان باردار و شیرده حمایت نمی کنند، اما عقل سلیم حکم می کند زنان باردار باید تا پس از زایمان، از هر گونه مداخله پزشکی یا دندانپزشکی انتخابی خودداری نمایند.
امروزه اکثر کودکان نسبت به گذشته حفره های دندانی کمتری دارند، در نتیجه، کمتر در معرض جیوه قرار می گیرند. دندانپزشکان توجه ویژه ای به درمان های ترمیمی برای کودکان و هر گونه نگرانی دارند که توسط والدین ابراز می شوند. آمالگام های دندانی در بسیاری موارد مزایای مشخصی دارند. زمانی مواد جایگزین در نظر گرفته می شوند که همانطور که نشان داده می شود مناسب باشند و توصیه شوند.
آیا آمالگام های دندانی در برابر فلزات دیگر داخل دهان (مانند بریس ها) بی خطر هستند؟
لازم به ذکر است که آمالگام های جدیدی که برای پر کردن دندان استفاده می شوند نباید در تماس با ابزارهای فلزی دیگر، مانند بریس ها، قرار بگیرند که داخل دهان استفاده می شوند. نگرانی متخصصان به اثر گالوانیک مربوط می شود، که زمانی اتفاق می افتد که دو فلز مختلف در مجاورت یکدیگر قرار می گیرند و و پتانسیل ایجاد جریان الکتریکی را بوجود می آورند.
دندانپزشکان از احتمال تماس فلزات با یکدیگر و ایجاد اثر گالوانیک آگاه هستند. علاوه بر این، مشخص شده است که اثر گالوانیک، از طریق خوردگی مواد فلزی دندانی ممکن است باعث آزاد شدن جیوه و سایر عناصر یا ترکیبات شود. برخی شواهد اخیر حاکی از این هستند که اثر گالوانیک ممکن است مقداری باعث افزایش آزاد شدن بخار جیوه از آمالگام شود.
به همه این دلایل، لازم است همه دندانپزشکان در پیشنهاد دادن یک ماده ترمیمی احتیاط کنند و هر زمانی که مراقبت از بیمار به خطر نیفتد، از ایجاد اثر گالوانیک جلوگیری کنند. علاوه بر این، برداشتن پر شدگی های موجود توصیه نمی شود، مگر آنکه بیمار از علائمی شکایت داشته باشد که به اثر گالوانیک ربط داشته باشند.
به طور همزمان، جایگذاری بریس های ارتودنسی برای بیمارانی که آمالگام های دندانی دارند اغلب ضروری و مطلوب است، و نشان داده نشده است که با عوارض سوعی همراه باشد. علاوه بر این، ممکن است لازم باشد به منظور درمان ترمیمی کافی، ترمیم ها در مجاورت نزدیک قرار بگیرند تا پتانسیل برای اثر گالوانیک بوجود بیاید.
وقتی آمالگام برای یک دوره زمانی کوتاه داخل دهان باشد، اکسیداسیون (خوردگی)، از طریق یک فرایند پیچیده به کاهش جریان الکتریکی کمک می کند. اثر گالوانیک، جدا از پتانسیل آن برای ارتباط با بار بدنه فلزات سنگین، مشخص نشده است که مضر باشد، و نگرانی در مورد اثر گالوانیک باید در شرایطی مد نظر قرار بگیرد که تمامی نیازهای مراقبتی سلامت عمومی دهان بیمار برآورده شده باشند.
آیا نیاز است پر شدگی های آمالگام را تعویض کرد؟
تعویض پرشدگی های آمالگام هم از نظر سلامت عمومی، و هم از نظر هزینه، تنها بر اساس پرسش های کنونی که در مورد سمیت آمالگام مطرح می شوند منطقی نیست. تعویض آمالگام ممکن است برای افرادی در نظر گرفته شود که به آمالگام های دندانی حساس هستند.
آیا زمانی که ترمیم های دندانی نیاز هستند، بیمار می تواند درخواست استفاده از ماده ای غیر از آمالگام را داشته باشد؟
بله. دندانپزشکان نگرانی های بیماران را در مورد انتخاب ماده ترمیمی و حق بیماران برای انتخاب مواد دندانی یا اجتناب از درمان با هر ماده ای را درک می کنند. با این حال، باید توجه داشته باشید که، دندانپزشک ممکن است نگران حفظ، دوام، یا استحکام ترمیم های جایگزین در کاربردهای خاص باشد و به شما توصیه کند آمالگام های دندانی را انتخاب کنید. با این حال، انتخاب نهایی با شماست.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.