انواع براکت ارتودنسی

وقتی صحبت از درمان ارتودنسی به میان می آید، گزینه های مختلف و متعددی وجود دارند که بسته به شرایط و سلیقه بیمار از بین آنها انتخاب خواهد شد. تشخیص و انتخاب گزینه درست برای هر بیمار، بر اساس نیازهای ارتودنتیک خاص او به عهده ارتودنتیست است که از طریق مشاوره و پرسیدن پرسش و معاینه دقیق دهان و دندان ها میسر خواهد بود. تنها با انتخاب ابزار درست می توان مطمئن بود که درمان به نتیجه ای که باید، دست خواهد یافت. از بین انواع مختلف بریس هایی که می توان از بین آنها انتخاب کرد، تنها تعداد محدودی از آنها هستند که بیشتر از دیگر ابزارها برای شرایط ارتودنسی مختلف مناسب هستند. در این مقاله به معرفی شناخته شده ترین بریس ها و موقعیتی خواهیم پرداخت که برای آنها مناسب هستند.

انواع براکت ارتودنسی

براکت های فلزی

این نوع بریس ها که اغلب تحت عنوان “بریس های سنتی” شناخته می شوند از دو جزء اصلی تشکیل شده اند. براکت های فلزی که روی تک تک دندان ها چسبانده می شوند، و سیم های کمانی فلزی قابل نصب، که نوارهایی هستند که از داخل براکت ها عبور می کنند تا به دندان ها فشار وارد کنند و در نهایت بتوانند آنها را جابجا کنند. اینها بریس هایی هستند که بیشتر نوجوانان از آنها استفاده می کنند، زیرا ارزان تر از دیگر نمونه ها هستند و معمولاً سریع ترین راه برای جابجایی دندان ها به محل ایده آل هستند.

در گذشته، براکت ها و سیم هایی که برای بریس های فلزی استفاده می شدند بسیار جلب توجه می کردند و اندازه و برجستگی آنها می توانست موجب آزار فرد استفاده کننده باشد. براکت های امروزی نسبت به نمونه های قدیمی، کوچک تر هستند و کمتر جلب توجه می کنند تکنولوژی جدید موفق به ابداع سیم هایی شده است که نسبت به نمونه قدیمی قادرند دندان ها را سریع تر و با درد کمتری جابجا کنند. علاوه بر این، بسیاری از نوجوانان خوشحال هستند که می توانند از بین رنگ های مختلف رابر بندها که به دور هر براکت قرار می گیرد انتخاب کنند و از این طریق می توانند بریس های ویژه خود را داشته باشند.

انواع براکت ارتودنسی

بریس های سرامیکی

به یکباره بریس های سرامیکی به یکی از جایگزین های بسیار مشهور بریس های فلزی تبدیل شدند. از آنجا که براکت ها از مواد سرامیکی ساخته شده اند که همرنگ دندان ها هستند و بافتی شبیه آنها دارند، دیدن آنها روی دندان ها دشوار است. بسیاری از ارتودنتیست ها از سیم های همرنگ دندان ها استفاده می کنند، در نتیجه هیچ یک از اجزاء ابزار قابل مشاهده نیستند. از آنجا که بسیار کمتر از براکت های فلزی قابل مشاهده هستند، به محضی که وارد بازار شدند با استقبال زیادی مواجه شدند.

هنوز هم این بریس ها در درمان ارتودنسی کاربرد دارند، زیرا گرچه گران تر از نمونه قدیمی خود هستند، اما کمتر قابل مشاهده هستند و روند درمان با آنها سریع تر از ابزارهایی مانند اینویزیلاین است. با این حال، اگر بیمار در حفظ بهداشت دهان و دندان ها دقیق نباشد، روی براکت ها نیز مانند دندان های واقعی به راحتی لکه ایجاد می شود، اما میزان ناراحتی بیمار با استفاده از براکت های فلزی و سرامیکی به یک اندازه خواهد بود.

انواع براکت ارتودنسی

براکت لینگوال یا پشت دندانی

این نوع بریس ها دقیقا شبیه بریس های فلزی هستند با این تفاوت که در این نوع بریس ها، براکت ها به جای سطح جلوی دندان ها روی سطح داخلی یا زبانی دندان ها چسبانده می شوند. تأثیرگذاری این نوع بریس ها به اندازه دیگر بریس های فلزی و سرامیکی است، تنها مزیت آنها این است که با لبخند زدن، از بیرون قابل مشاهده نیستند و تنها با باز شدن دهان، مخاطب قادر به دیدن براکت ها خواهد بود و به اندازه براکت های دیگر برجسته نیستند و جلب توجه نمی کنند.

براکت های مخفی یا زبانی نقاط ضعفی دارند که باعث می شوند برای همه افراد گزینه مناسبی نباشند. تمیز نگه داشتن آنها دشوار است، زیرا فرد استفاده کننده از آنها نمی تواند براکت ها را ببیند در نتیجه نمی تواند درست تشخیص دهد اطراف براکت تمیز شده است یا خیر. علاوه بر این، ممکن است موجب شوند حرف زدن مقداری دشوارتر باشد. مانند دیگر ابزارهای ارتودنسی نیاز است فرد تلاش کند تا درست حرف زدن با وجود ابزارها روی دندان ها را یاد بگیرد اما این کار با وجود براکت های لینگوال دشوارتر خواهد بود. بعلاوه، این گزینه درمان برای افرادی که مشکلات ارتودنتیک شدید و نیاز به درمان گسترده دارند نیز مناسب نیست. از سوی دیگر، از آنجا که درمان با آنها طولانی تر است و گران تر از نمونه سنتی است، تنها برخی از بیماران متمایل به استفاده از آنها هستند.

انواع براکت ارتودنسی

بریس های سلف لیگیت (دیمون)

مانند بریس های سنتی و سرامیکی، در بریس های سلف لیگیت نیز براکت و سیم وجود دارد. این نوع براکت ها به براکت دیمون مشهور هستند، شاید این نوع بریس یکی از بریس هایی باشد که امروزه ارتودنتیست ها بیشترین استفاده را از آنها می برند. در این نوع بریس ها به جای استفاده از سیستم گره رابر بند، براکت های خاصی استفاده می شوند که دارای گیره یا ورودی هستند که سیم کمانی را نگه می دارند. در این نوع بریس ها کمتر از دیگر نمونه ها ذرات غذا کنار آنها گیر می کند و بیمار درد کمتری تجربه خواهد کرد. علاوه بر این، نیاز نیست به اندازه زمان استفاده از دو نوع دیگر به ارتودنتیست مراجعه کنید. این نوع بریس ها نیز می توانند فلزی یا سرامیکی باشند، اما ممکن است دارای همه ویژگی هایی نباشند که فرد درمان ارتودنسی موفقی داشته باشد.

انواع براکت ارتودنسی

اینویزیلاین (براکت شفاف)

اینویزیلاین رایج ترین و مؤثرترین سیستم الاینر شفاف یا نامرئی داخل بازار است. هر چند این نوع ابزار برای همه بیماران ایده آل نیست اما مزایایی دارد از جمله در صورت لزوم می توان آن را به طور کامل خارج کرد تا دندان ها را تمیز کرد. این ابزار ضرورتاً غیر قابل مشاهده است و به محضی که بیمار به استفاده از آن عادت کند می تواند به راحتی بریس های فلزی باشد. معمولاً اینویزیلاین گران تر از بریس های سنتی است و هنوز این روش درمان برای موارد حاد ارتودنتیک انتخاب مناسبی نیست. با این حال، برای افرادی که برای مشکلات نسبتاً استاندارد مربوط به راست بودن دندان ها، در پی درمان انعطاف پذیرتری هستند، گزینه ای فوق العاده است.