مراقبت های پس از جراحی کاشت ایمپلنت

مراقبت های پس از جراحی کاشت ایمپلنت

گاهی اوقات تأثیرات پس از جراحی کاشت ایمپلنت نسبتاً جزئی هستند، بنابراین همه این دستورالعمل ها کاربرد ندارند. اغلب احساسی که دارید می تواند مشخص نمایدچه کار باید بکنید. با این حال، هرگاه دچار تردید شدید به این دستورالعمل ها مراجعه کنید یا با جراح خود تماس بگیرید. لطفاً دقت داشته باشید که مجبور نیستید هیچ هزینه ای بابت مراقبت های پس از جراحی در مطب بپردازید.

مراقبت پس از جراحی کاشت ایمپلنت

خونریزی

در اکثر موارد، خونریزی اندکی وجود خواهد داشت، زیرا اغلب زخم با بخیه بسته شده است. در صورتی که از نخ های بخیه حل شدنی استفاده شده باشد، به صورت خود به خود ظرف ۵ تا ۱۰ روز پس از جراحی خواهند افتاد. مقداری خونریزی و ترشحات در طول ۲۴ ساعت نخست پیش بینی می شود. فشار بایت روی گاز استریلی که روی محل جراحی قرار داده اید، را حدود یک ساعت محکم حفظ کنید. گاز را بردارید و خونریزی محل جراحی را چک کنید. در صورت وجود خونریزی مداوم چشمگیر، باید گاز استریل جدیدی روی آن قرار دهید و برای یک ساعت دیگر نیز فشار وارد کنید.

در صورت لزوم این کار را تکرار کنید. در صورت در دسترس نداشتن گاز استریل، می توانید از چای کیسه ای استفاده کنید. از جویدن، تف کردن، یا شستن دهان، یا مکیدن مایعات با نی به صورت محکم بپرهیزید. اگر اجازه دهید بافت ها به صورت دست نخورده باقی بمانند، به روند بهبود کمک کرده اید. از کشیدن مدام لب برای چک کردن محل جراحی خودداری کنید.

تورم

بسته به فرایند، ممکن است تورم داشته یا نداشته باشید. حدود ۲ تا ۳ روز پس از جراحی ممکن است تورم به حداکثر میزان خود برسد. بالا نگه داشتن سر (روی یک متکا یا چند بالش) تورم را کاهش خواهد داد. قرار دادن مداوم کیسه یخ برای یکی دو روز اول می تواند تأثیر گذار باشد.

مراقبت پس از جراحی کاشت ایمپلنت

بهداشت دهان

برای روز نخست پس از جراحی توصیه می شود شستن دهان خود را با آب ولرم و نمک (یک قاشق چایخوری نمک در یک لیوان آب ولرم) آغاز کنید. شستشوی دهان با ترکیب آب و نمک را تقریباً حدود ۳ تا ۴ مرتبه در روز، و به مدت چند روز پس از جراحی ادامه دهید. دندان ها و لثه های خود را مانند قبل مسواک بزنید، تنها لازم است این کار را در اطراف محل جراحی به آرامی انجام دهید. حداقل به مدت دو هفته پس از جزاحی، از واتر پیک و واتر جت و ابزارهای شبیه آنها، و نیز دهانشویه های هیدروژن پراکسید استفاده نکنید. در صورت تجویز دندانپزشک می توانید از دهانشویه کلرهگزیدین استفاده کنید و به جای آب و نمک دو مرتبه در طول روز از آن استفاده کنید.

رژیم غذایی

روز جراحی، با خوردن مایعات و غذاهای نرم/ سردتر، مانند بستنی، پودینگ، ماست، غیره شروع کنید. از غذاهای خیلی داغ با لبه های تیز (مانند چیپس، چوب شور، و غیره) بپرهیزید و پس از جراحی بلافاصله روی منطقه جراحی چیزی نجوید. به مدت ۲۴ ساعت از استفاده از نی خودداری کنید. به تدریج، بسته به تحمل خود، به رژیم غذایی معمولی خود برگردید.

فعالیت

فعالیت های بدنی را در طول ۲۴ تا ۴۸ ساعت نخست پس از جراحی محدود کنید. فعالیت و انقباض بیش از حد عضلات می تواند منجر به خونریزی و ناراحتی پس از جراحی شود. وقتی دراز می کشید، سر خود را روی یک بالش بالا نگه دارید.

کشیدن سیگار

توصیه می شود حداقل به مدت سه روز پس از جراحی از کشیدن سیگار خودداری کنید، زیرا موجب بالا رفتن خطر عفونت و به تأخیر افتادن بهبود می شود.

درد

در ابتدا ممکن است مقداری درد داشته باشید. تیلنول، یا داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (ایبوپروفن، ادویل، موترین، یا آلیو) می توانند برای کاهش درد استفاده شوند. درد به تدریج از بین خواهد رفت. در صورت تجویز دارو، در صورت نیاز آنها را طبق دستور مصرف کنید. داروهای مسکن تجویزی را با معده خالی نخورید، زیرا می توانند باعث شوند احساس تهوع پیدا کنید.

مراقبت پس از جراحی کاشت ایمپلنت

مراقبت از ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی به گونه ای طراحی شده اند که مانند دندان های طبیعی عمل کنند و درست مانند دندان های خودتان می توانند دچار بیماری لثه یا “پری- ایمپلنتایتیس” شوند (روند التهابی و مخربی که بافت های نرم و سخت اطراف ایمپلنت های دندانی را تحت تأثیر قرار خواهد داد).

مهمترین تفاوت بین دندان های طبیعی و ایمپلنت ها این است که بخشی از ایمپلنت که بین خط لثه قرار می گیرد به جای ریشه طبیعی دندان حاوی تیتانیوم است. برای مراقبت صحیح از ایمپلنت ها دستور العمل های زیر را دنبال کنید.

مراقبت های خانگی

ایمپلنت های دندانی درست مانند دندان های طبیعی مستعد عفونت هستند زیرا منطقه بین دندان کاشته شده و لثه ها جایی برای گیر کردن ذرات غذا و باکتر است. بنابراین، بهترین راه برای زدودن آنها مسواک زدن و کشیدن نخ دندان منظم و دو مرتبه در روز است. به تمیز کردن دندان های عقب خود و زدودن ذرات غذا از بین دندان ها، توجه ویژه داشته باشید. باید از استفاده مداوم از درمان های خشن و خراش دهنده و شستشو با دهانشویه های فلورایده اسیدی خودداری کنید. این مواد می توانند موجب در هم شکستن مواد محافظت کننده روی ایمپلنت های دندانی شوند.

آیا ممکن است روی ایمپلنت های دندانی لکه ایجاد شود؟

گرچه مواد سفید کننده ای هستند که بدون هیچ خطری می توانند روی ایمپلنت های دندانی استفاده شوند، اما مانند دندان های طبیعی هستند و توانند لک شوند. مراقب مصرف چای و قهوه خود باشید و پس از نوشیدن هر یک از آنها با دقت مسواک بزنید. کشیدن سیگار نیز می تواند موجب بروز لکه روی ایمپلنت های دندانی شود. مسواک برقی بیشتر از مسواک های معمولی می تواند برای پاکسازی کمک کننده باشد زیرا لرزش های آن می تواند پلاک های زیر خط لثه را بزداید.

دهانشویه یا آب نمک به شدت برای از بین بردن باکتری های روی ایمپلنت ها توصیه می شوند. اصلی ترین نگرانی این است که باید مراقب بود روی سطح تیتانیومی ایمپلنت که زیر خط لثه است خراش ایجاد نشود، زیرا گاهی اوقات این اتفاق می تواند منجر به شکست ایمپلنت شود.اگر در مورد رنگ ایمپلنت خود نگران هستید، توصیه می کنیم به دندانپزشک مراجعه کنید تا راجع به گزینه های سفید کننده بیشتر یاد بگیرید. مواد باندینگ و پولیش تخصصی گزینه های دیگر برای اصلاح تغییر رنگ ایمپلنت های دندانی هستند.

حفظ سلامت عمومی لثه ها، دندان ها، و ایمپلنت ها

بهداشت خوب دهانی برای داشتن لبخندی زیبا ضروری است. حداقل دو مرتبه مسواک زدن و کشیدن نخ دندان در روز می تواند اکثر پلاک ها و باکتری های انباشته شده که منجر به بروز مشکلات دندان و ایمپلنت می شوند را بزداید. گرچه ممکن است کشیدن نخ دندان کار راحتی به نظر برسد، اما بسیاری افراد از انجام آن سر باز می زنند. اغلب افراد باید برای انجام آن آموزش ببینند.

اگر بدون مسواک زدن نخ دندان بکشید، ذرات غذا و قند و دیگر عناصری که موجب ایجاد حفره دندان می شوند در جای خود باقی می مانند. این عوامل می توانند با کشیدن نخ دندان زدوده شوند، در نتیجه دندان ها پاکیزه تر شوند و از باکتری ها و ذرات مضر داخل دهان کاسته شود.

مراقبت پس از جراحی کاشت ایمپلنت

کشیدن نخ دندان درست

اگر مطمئن نیستید درست نخ دندان می کشید یا خیر، این دستورالعمل ها را دنبال کنید:

• نخ دندانی که دوست دارید را بردارید.
• ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر از آن را ببرید.
• دو سر نخ را به دور انگشت سبابه یا وسط هر دو دست بپیچید.
• نخ را بین دو انگشت شست و اشاره خود محکم بگیرید.
• نخ دندان را به آرامی بین دندان های خود قرار دهید. مراقب باشید با نخ دندان به بافت لثه های خود آسیب نزنید.
• نخ دندان را به آرامی به عقب و جلو، روی طرفین هر دندان و زیر خط لثه حرکت دهید. این کار را بین همه دندان های بالا و پایین خود تکرار کنید.
• قسمت های پشت دندان ها، حتی اگر هیچ دندانی پشت آنها وجود نداشته باشد، را مسواک بزنید.
• اگر به هر دلیلی نمی توانید از نخ دندان سنتی استفاده کنید، ابزارهایی هستند که می توان به جای آنها استفاده کرد، از جمله فلاسرهای دندانی، فلاسرهای لرزان که لثه ها را ماساژ می دهند، یا تمیز کننده های بین دندانی. گرچه هزینه آنها بیشتر از نخ دندان های معمولی است، کشیدن نخ دندان یکی از گام های ضروری در مراقبت های روزانه دندانی است که نباید نادیده گرفته شود.

صرف نظر از نوع نخ دندانی که انتخاب می کنید، حتماً آن را به صورت روزانه استفاده کنید و کاهش چشمگیری در نرخ بیماری لثه، پوسیدگی دندان ها، و دیگر مشکلات مربوط به بهداشت دهان ایجاد کنید. مسواک زدن و کشیدن نخ دندان درست می توانند طول عمر ایمپلنت های دندانی و دندان های طبیعی را افزایش دهند.