تالون کاسپ یا دندان چنگالی

هنگامی که لبخند خود را در آینه بررسی می کنید، به احتمال زیاد دو ردیف دندان صاف و مستطیلی می بینید. آیا می دانسته اید که گرچه دندان های دائمی شما احتمالاً برای چندین سال در نیامده اند، اما قبل از تولد شما شروع به رشد کرده اند؟ دندان های کودک در اوایل هفته بیستم در رحم شروع به رشد دندان می کند! و در حالی که همه ما امیدواریم در پایان رشد دندان های دائمی کاملاً هم راستا و صاف باشند، گاهی اوقات روند رشد دندان ها می تواند ناهنجاری هایی ایجاد کند. یکی از این نمونه ها، تالون کاسپ است. کاسپ تالون یک ناهنجاری دندانی نادر است که به صورت برآمدگی کاسپ – مانند روی دندان های قدامی ظاهر می شود. در این مقاله به ظاهر ساختاری ناآشنا (قلبی شکل) کاسپ تالون یا چنگال – مانند پرداخته می شود.

بیایید به این موضوع بپردازیم که تالون کاسپ چیست، چقدر شایع است، علل آن چه چیزهایی هستند، اثرات آن روی سلامت دهان و دندان و در صورت نیاز چگونه آن را درمان کنیم!

کاسپ تالون یک ناهنجاری رشدی دندانی است که در آن یک کاسپ اضافی از محل اتصال سینگولوم یا مینای دندان های قدامی در فک بالا یا فک پایین ایجاد می شود. این ناهنجاری دندانی نادر در مرحله قبل از کلسیفیه شدن دندان ها ایجاد می شود، که معمولاً به دلیل تخلخل است. این ناهنجاری می تواند دندان های شیری یا دائمی را تحت تاثیر قرار دهد. بیرون زدگی زمانی است که یک برآمدگی از موقعیت اصلی ساختار رو به بیرون گسترش می یابد. یک کاسپ دندان بیرون آمدگی در قسمتی از دندان است که رو به زبان است. مانند سایر کاسپ ها، کاسپ تالون از مینای طبیعی تشکیل شده است که زیر آن با عاج مشخص شده است. ممکن است حاوی بافت پالپ باشد یا نباشد. با این حال، کاسپ های بزرگ تالون، بویژه آنهایی که دور از سطح تاج قرار دارند، احتمالاً دارای بافت پالپ هستند.

اما چرا این نوع ناهنجاری دندان را کاسپ تالون (چنگال) می نامیم؟ کاسپ تالون نخستین بار در سال ۱۸۹۲ توسط میشل گزارش شد که یک دندان پیشین مرکزی فک بالا با برآمدگی شاخ مانندی که از سطح کام امتداد یافته بود گزارش کرد. شبیه چنگال (talon) عقاب است. از این رو، ملور و ریپا (Mellor and Ripa) نام آن را کاسپ تالون گذاشتند. نام آن از شکل آن گرفته شده است که شبیه تالون یا چنگال عقاب است.

کاسپ تالون چقدر شایع است؟

کاسپ تالون نادر است. بر اساس گزارش موردی در مجله آسیب شناسی دهان و فک و صورت (OMPJ) تصور می شود که آنها ۰۴/۰ تا ۸ درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهند. کاسپ می تواند روی دندان شیری ایجاد شود، اما معمولاً روی دندان دائمی ایجاد می شود. گزارش OMPJ اشاره می کند که کاسپ های تالون در حدود ۷۵ درصد مواقع روی دندان های دائمی ظاهر می شوند. کاسپ تالون در مردان نیز بیشتر از زنان یافت می شود.

یکی دیگر از واقعیت های جالب در مورد کاسپ های تالون این است که روی دندان های خاصی رشد می کنند. بر اساس گزارش OMPJ، بیش از ۹۲ درصد موارد مربوط به دندان بالایی است. کاسپ ها اغلب روی دندان های پیشین لترال فک بالا، دو دندان سمت چپ و راست دندان های جلوی مرکزی و یا دندان های پیشین مرکزی فک بالا بوجود می آیند. آنها حتی می توانند روی دندان های پیشین مرکزی شما ایجاد شوند و گاهی اوقات روی دندان های نیش شما نیز ظاهر می شوند.

کاسپ تالون چقدر شایع است؟

چه چیزی باعث ایجاد کاسپ تالون می شود؟

متأسفانه علت دقیق کاسپ تالون کاملاً مشخص نیست و نمی دانیم که چرا برخی از افراد دچار کاسپ تالون می شوند. بررسی تحقیقات انجام شده در گذشته اشاره می کند که احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که به شکل گیری کاسپ های تالون کمک می کنند، نه منحصراً یکی یا دیگری. کاسپ تالون در مرحله تمایز شکلی رشد دندان بوجود می آید. پیشنهاد می شود که این یک پیامد طبیعی برآمدگی بیرونی سلول های اپیتلیال مینای داخلی (پیش سازهای آملوبلاست ها) و هیپرپلازی کانونی سلول های محیطی مزانشیمی پاپیلای دندان (پیش سازهای ادنتوبلاست) باشد.

اثرات کاسپ تالون بر سلامت دندانی

کاسپ تالون یک ناهنجاری بی گناه نیست. معمولاً کاسپ تالون روی دو سمت جونده یا زبانی دندان ها تشکیل می شود. اگر کاسپ کوچک باشد، ممکن است کاسپ تالون برای شما مشکلی ایجاد نکند و می توانید با آن بجوید، صحبت کنید و سایر فعالیت های دهانی روزانه را انجام دهید. اما اگر کاسپ بزرگ باشد ممکن است منجر به بروز بسیاری از مشکلات بالینی از جمله انسداد تروماتیک شود. جابجایی دندان های آسیب دیده و روبرو؛ به خطر افتادن زیبایی در موارد کاسپ تالون رو به بیرون؛ تشکیل پلاک و مستعد پوسیدگی شدن در شیارهای رشدی که کاسپ را در خود جای داده اند؛ ساییدگی دندان های مقابل؛ مشکلات پریودنتال؛ حساسیت بیش از حد، نکروز پالپ و پاتوز پری آپیکال به دلیل ساییدگی بیش از حد؛ شکستگی تصادفی کاسپ؛ تحریک زبان در هنگام گفتار و جویدن؛ تداخل با فضای زبان؛ اختلال گفتار؛ مشکلات شیردهی؛ و درد مفصل فکی گیجگاهی ناشی از نیروهای اکلوزالی بیش از حد.

اثرات کاسپ تالون بر سلامت دندانی

کاسپ تالون چگونه تشخیص داده می شود؟

از نظر بالینی، برخی از کاسپ های تالون دارای نوک تیز هستند در حالی که برخی دیگر دارای نوک گرد صاف هستند. نوک کاسپ ممکن است از بقیه قسمت های تاج دور باشد یا ممکن است به سطح دندان ذوب شده باشد. از نظر ساختار شناسی، کاسپ های تالون می توانند به شکل شاخ، هرمی یا مخروطی نمود پیدا کنند.

در تصاویر رادیوگرافی، کاسپ تالون به صورت یک ساختار پرتو نارسان V- شکل ظاهر می شود که روی تاج آسیب دیده همپوشانی دارد در حالی که تاج آن به صورت برشی هدایت می شود. کاسپ تالون روی دندان رویش نیافته ممکن است به اشتباه به عنوان مزیودنس یا ادونتوم مرکب تعبیر شود. این تشخیص اشتباه ممکن است منجر به مداخله جراحی غیر ضروری در تلاش برای حذف آن شود.

بر اساس هیستوپاتولوژی، کاسپ تالون شکلی از dens evaginatus توصیف می شود. همچنین، مروری بر تحقیقات گذشته، کاسپ تالون را به عنوان یک اصطلاح توصیفی از dens evaginatus در سطح زبانی دندان های قدامی در نظر گرفته است. با این حال، بسته به محل، میزان بروز و ظاهر بالینی، dens vaginatus  و کاسپ تالون باید به عنوان ناهنجاری های جداگانه در نظر گرفته شوند. اصطلاح dens evaginatus باید برای برآمدگی دندان های مولر ظاهر شده روی سطوح اکلوزال دندان های پرمولر و مولر استفاده شود.

کاسپ تالون معمولاً به عنوان یک ناهنجاری مجزا رخ می دهد تا اینکه بخشی از هر اختلالی باشد. با این وجود، این ناهنجاری در بیماران مبتلا به سندرم مور، سندرم روبینشتاین طیبی، سندرم استورج وبر و سندرم الیس ون کرولد گزارش شده است.

گزینه های درمانی برای کاسپ تالون

درمان کاسپ تالون می تواند به عوامل مختلفی مانند اندازه کاسپ، وجود پالپ در داخل آن و زمان تشخیص آن بستگی داشته باشد. آنچه برای درمان مناسب مهم است این است که آیا کاسپ باعث ایجاد مشکل دندانی می شود یا روی کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارد. متخصص دندانپزشکی شما می تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید کاسپ شما چقدر شدید است و در صورت وجود به چه نوع درمانی نیاز دارید!

کاسپ های کوچک ممکن است اصلاً به درمان نیاز نداشته باشند. اگر شما یک کاسپ تالون کوچک دارید، ممکن است به تدریج در طول زمان ساییده شود و سطح دندانی صافی ایجاد کند. با این حال، اگر کاسپ شما حاوی پالپ دندانی است که عفونی شده است یا به اندازه ای بزرگ است که با جویدن یا سایر عملکردهای روزانه تداخل ایجاد کرده است، ممکن است درمان اندودانتیک، مانند درمان ریشه، ضروری باشد.

گزینه های درمانی برای کاسپ تالون

همانطور که توسط گزارش های موردی در بررسی تحقیقات دندانپزشکی اشاره شده است، طیف گسترده ای از گزینه های درمانی وجود دارند که به شدت کاسپ تالون شما و اینکه آیا باعث بروز هر گونه مشکل دیگری شده است، بستگی دارد. درمان های ضروری می توانند از درمان مشکلی که یک کاسپ جزئی ایجاد کرده است، مانند پوسیدگی دندان، تا درمان چند ماهه برداشتن کاسپ اما حفظ پالپ یک مورد شدیدتر باشد.

اگر متوجه یک برآمدگی کاسپ- مانند یا نوع دیگری از ناهنجاری در یکی از دندان های خود شدید، بهترین شرط بندی شما همیشه مراجعه به متخصص دندانپزشکی خود است! اگر این مشکل باعث ناراحتی شما می شود، متخصص دندانپزشکی شما می تواند با آموزش دادن به شما در مورد این ناهنجاری و گزینه های درمانی احتمالی، به شما کمک کند. کاسپ تالون به تداخل در زندگی روزمره شما نیاز ندارد یا شما را نسبت به ظاهر دهان خود حساس نمی کند. دندانپزشک شما با شما همکاری خواهد کرد تا یک طرح درمان ایجاد کند که نگرانی های شما را کاهش دهد و شما را از ظاهر لبخند خود مطمئن تر کند.