بیماری لثه یا عفونت لثه

ژینژیویت یا بیماری لثه چیست؟

ژینژیویت نوعی التهاب لثه است که معمولاً در نتیجه عفونت باکتریایی بوجود می آید. اگر این بیماری درمان نشده باقی بماند، می تواند به یک عفونت جدی تر تبدیل شود که تحت عنوان پریودنتیت شناخته می شود. بر اساس مجمع دندانپزشکان آمریکا، ژینژیویت و پریودنتیت اصلی ترین علل از دست رفتن دندان در افراد بزرگسال هستند.

عفونت های دندانی می توانند روی هم انباشته شوند و هم سلامت شما را به خطر بیندازند هم شما را مجبور به پرداخت هزینه برای درمان آن نمایند.

بیماری یا عفونت لثه

چه عواملی منجر به بروز ژینژیویت و پریودنتیت می شوند؟

در حقیقت، لثه ها در سطحی پایین تر از حاشیه لثه ها که قابل مشاهده هستند به دندان ها متصل شده اند. این موجب بوجود آمدن فضای کوچکی به نام شیار می شود. غذا و پلاک های دندانی می توانند در این فضا گیر کنند و منجر به بروز عفونت یا ژینژیویت شوند.

پلاک های دندانی یک لایه نازک فیلم هستند که از باکتری تشکیل شده اند. این لایه دائماً روی سطح دندان ها شکل می گیرد. با پیشرفت پلاک ها، آنها سفت می شوند و به تارتار یا رسوب تبدیل می شوند. وقتی عفونت به زیر خط لثه ها نفوذ می کند عفونت بوجود می آید.

ژینژیویت اگر درمان نشده باقی بماند می تواند باعث شود لثه ها از دندان ها جدا شوند. این می تواند منجر به بروز آسیب به بافت نرم و استخوانی شود که دندان ها را حمایت می کند. ممکن است دندان لق شود و ثبات خود را از دست بدهد. اگر عفونت پیشرفت کند، در نهایت می تواند منجر به از دست رفتن دندان شود یا لازم باشد دندانپزشک آن را بکشد.

بیماری یا عفونت لثه

عوامل تشدید کننده ژینژیویت و پریودنتیت

در زیر عواملی را ذکر خواهیم کرد که منجر به تشدید ژینژیویت و پریودنتیت می شوند:

• کشیدن سیگار و جویدن تنباکو
• دیابت
• مصرف داروهای خاص مانند داروهای خوراکی جلوگیری از بارداری، استروئیدها، داروهای ضد تشنج، مسدود کننده های کانال کلسیم، و شیمی درمانی
• کج بودن دندان ها
• ابزارهای دندانی که به خوبی قرار نمی گیرند
• شکستگی پر شدگی دندان
• بارداری
• عوامل ژنتیکی
• مشکلات سیستم ایمنی بدن در بیماری هایی مانند HIV/ ایدز

علائم و نشانه های ژینژیویت یا پریودنتیت کدامند؟

بسیاری افراد نمی دانند که آنها بیماری لثه دارند. این امکان وجود دارد که بدون هیچ علامتی بیماری لثه داشت. با این حال، اگر علائمی هم وجود داشته باشد به این شکل خواهند بود:

• قرمزی، حساسیت و تورم لثه ها
• خونریزی لثه ها حین مسواک زدن یا کشیدن نخ دندان
• کنار رفتن لثه ها از روی دندان ها
• لق شدن دندان ها
• تغییر در نحوه قرار گرفتن دندان ها روی یکدیگر هنگام بستن دهان (مال اکلوژن)
• وجود چرک بین دندان ها و لثه ها
• درد هنگام جویدن
• حساسیت دندان ها
• درست قرار نگرفتن پروتزهای دندانی پارسیل روی لثه ها
• بوی بد سوخت- مانند از دهان که حتی بعد از مسواک زدن دندان ها از بین نمی رود.

بیماری یا عفونت لثه

بیماری لثه چگونه تشخیص داده می شود؟

در طول معاینات دندانی، لثه ها با یک وسیله خط کش مانند کوچک بررسی می شوند. این پروب کردن راهی برای چک کردن التهاب است. علاوه بر این، با کمک آن می توان پاکت های اطراف دندان ها را اندازه گیری کرد. عمق معمول حدود ۱ تا ۳ میلی متر است. علاوه بر این، دندانپزشک برای چک کردن تحلیل لثه ممکن است تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس نیاز داشته باشد.

راجع به علائم خطرزای بیماری لثه و نیز علائم و نشانه ها با دندانپزشک خود صحبت کنید. این می تواند به شما در تشخیص ژینژیویت کمک کند. اگر ژینژیویت وجود داشته باشد، ممکن است به پریودنتیست ارجاع داده شوید. پریودنتیست دندانپزشکی است که در درمان بیماری لثه تخصص دارد.

بیماری یا عفونت لثه

بیماری لثه چگونه درمان می شود؟

برای درمان ژینژیویت لازم است بهداشت دهان و دندان ها را رعایت کنید. باید از مصرف هر گونه مواد مخدر یا سیگار خودداری کنید، دیابت خود را تحت کنترل داشته باشید. درمان های دیگر عبارتند از:

• پاکسازی عمیق دندان ها
• داروهای آنتی بیوتیک
• جراحی

پاکسازی دندان ها

تکنیک های متعددی وجود دارند که می توانند برای پاکسازی عمقی دندان ها بدون جراحی استفاده شوند. همه آنها به زدودن پلاک ها و تارتار روی دندان ها برای پیشگیری از التهاب لثه ها کمک می کنند.

• جرمگیری: با جرمگیری می توان رسوب دندان ها که بالای خط لثه واقع شده اند را زدود.
• تسطیح سطح ریشه: با این روش می توان نقاط زبر روی دندان ها را صاف و صیقلی کرد و پلاک ها و رسوب های روی سطح ریشه را پاک کرد.
• لیزر: با لیزر می توان با درد و خونریزی کمتر از جرمگیری و تسطیح سطح ریشه جرم روی دندان ها را تمیز کرد.

داروها

تعدادی دارو هستند که می توانند برای درمان بیماری لثه استفاده شوند:

• دهانشویه های ضد عفونی کننده حاوی کلرهگزیدین می توانند برای ضد عفونی کردن دهان استفاده شوند.
• چیپ ها یا تراشه های ضد عفونی کننده که به صورت زمان بندی شده رها می شوند و حاوی کلرهگزیدین هستند می توانند پس از تسطیح سطح ریشه درون پاکت های پریودنتال جای داده شوند.
• آنتی بیوتیک های خوراکی می توانند برای درمان منطقه هایی که التهاب لثه های آنها ماندگار است استفاده شوند.
• داکسی سایکلین، نوعی آنتی بیوتیک است، و می تواند از آسیب آنزیم ها به دندان ها جلوگیری کند.
• جراحی فلپ فرایندی است که در آن لثه ها برداشته می شوند و پلاک ها و تارتار از عمق پاکت ها تمیز می شوند. سپس لثه دوباره در جای خود بخیه زده می شود تا اطراف دندان ها قرار بگیرد.
• پیوند استخوان و بافت زمانی می تواند استفاده شود که دندان ها و فک خیلی آسیب دیده اند و به همین دلیل نمی توانند بهبود پیدا کنند.

چگونه می توان از بروز بیماری لثه پیشگیری کرد؟

بهداشت دهانی درست و مستمر می توانند مانع بیماری لثه شوند، که عبارتند از:

• مراجعه منظم به دندانپزشک
• دو مرتبه مسواک زدن در طول روز با خمیر دندان فلورایده
• هر روز نخ دندان کشیدن

داشتن رژیم غذایی متعادل هم برای حصول و حفظ سلامت دندان ها مهم است.

مشکلات همراه با بیماری لثه

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ابراز داشته است که بیماری پریودنتال با افزایش خطر دیابت، بیماری قلبی، سکته، بیماری ریوی همراه است. علاوه بر این، خطر تولد نوزادان نارس یا تولد نوزاد با وزن پایین را بالا می برد. گرچه بیماری لثه با این بیماری ها همراه است اما هنوز مشخص نشده است که منجر به بروز آنها شود. هنوز تحقیقات بیشتر لازم است تا این وضعیت به طور کامل مشخص شود.