تفاوت درمان ریشه دندان در کودکان و بزرگسالان
در این نوشته می خوانید:
درمان ریشه یا عصب کشی یک اقدام بسیار مهم در نجات دندانی که تحت تأثیر پوسیدگی شدید، ترک خوردگی، شکستگی و عفونت قرار گرفته است، به حساب میآید. دندانهای شیری و دائمی از چند لایه اصلی تشکیل شده اند که به ترتیب از بیرون به داخل عبارتند از مینا (در شکل بالا به رنگ سفید مشخص شده)، عاج (در شکل بالا به رنگ زرد مشخص شده ) و پالپ (در شکل بالا به رنگ قرمز مشخص شده است) . پالپ بخش مرکزی دندان است که در آن رگهای خونی و عصب ها قرار دارند و از طریق آن مواد مغذی به دندان رسیده و دندان رشد میکند. تاج به بخش سفید رنگ دندان گفته میشود که در خارج از لثه قرار دارد و به بقیه ساختار دندان که در زیر لثه قرار دارد ریشه گفته میشود. هنگامی که پالپ دندان آسیب میبیند، باید هر چه سریع تر تحت درمان ریشه قرار بگیرد.
با این حال درمان ریشه دندان در کودکان و بزرگسالان تفاوتهایی با هم دارد.
درمان ریشه یا عصب کشی در بزرگسالان
در عصب کشی افراد بزرگسال دندانپزشک سوراخی در تاج دندان ایجاد میکند تا از طریق آن بتواند به محفظه پالپ و ریشه دندان دسترسی پیدا کند. به این ترتیب با کمک ابزاری به نام فایل، بافتهای آلوده و عصبهای دندان را به طور کامل تخلیه میکند. سپس فضای داخل دندان را ضد عفونی و تمیز میکند. در نهایت با مواد مخصوصی دندان به صورت دائمی پر و با ترمیم نهایی مهر و موم میشود تا از عفونت مجدد در آن جلوگیری شود .
پالپوتومی یا عصب کشی در کودکان
عصب کشی در کودکان تفاوتی مهم با عصب کشی دندان در بزرگسالان دارد. علت آن چند تفاوت بین دندانهای کودکان و بزرگسالان است:
- از حدود شش سالگی به ترتیب ریشه های دندانهای شیری شروع به حل شدن کرده و به این ترتیب دندانها می افتند و با دندانهای دائمی جایگزین میشوند. به همین علت پر کردن مجرای ریشه دندان شیری با مواد پر کننده دائمی مناسب نیست چرا که در این صورت در زمان لازم، دیگر ریشه دندان نمیتواند توسط بدن جذب شود در نتیجه دندان شیری در زمان موعد نمیافتد.
ریشه دندان دائمی در کودکان احتمالاً هنوز در حال رشد قرار دارد. بنابراین نمیتوان ریشه دندان دائمی در حال رشد را عصب کشی کرده و با مواد دائمی پر کرد. بلکه بهتر است درمان موقتی صورت بگیرد و در آینده راه حل دائمی تر انجام شود. بهتر است فعلاً که دندان در حال رشد قرار دارد ترمیم دیگری مانند کلاهک پالپ در بخشی از عصب که به تاج نزدیکتر است قرار بگیرد.
- پوسیدگی دندانهای شیری بسیار سریع تر از دندانهای دائمی پیش میروند. دندان شیری که دچار آبسه شده اما تحت درمان قرار نگرفته است ممکن است عفونت خود را به دندانهای دائمی که در زیر آن قرار دارد انتقال دهد یا عفونت به نواحی دیگر صورت گسترش یابد که ممکن است در این شرایط برای درمان نیاز به بستری شدن کودک وجود داشته باشد.
چرا به جای عصب کشی، دندان شیری کشیده نمیشود؟
بسیاری از والدین میپرسند اگر دندان شیری آسیب دیده است چرا به راحتی آن را نمیکشید؟ در هر صورت قرار است دندان دائمی جایگزین آن شود.
مهمترین نکته ای که باید در نظر بگیرید این است که از دست دادن زود هنگام دندان شیری مشکلات متعدد زنجیره وار برای کودک ایجاد میکند. هنگامی که جای دندان خالی میماند دندانهای مجاور جا به جا شده و به سمت جای خالی کج میشود به این ترتیب مشکلات بایت ایجاد میشود که باید برای برطرف کردن آن درمان ارتودنسی انجام شود. همچنین مسیر بیرون زدن دندان دائمی مسدود شده و دندان ممکن است نهفته شود و یا از جایگاه نامناسبی بیرون بزند. این موضوع درمان را پیچیده تر، پرهزینه تر و تهاجمی تر میکند. بنابراین حفظ دندان شیری راه حل هوشمندانه تری برای حفظ سلامت دندانها و ساختار صورت است.
پس از عصب کشی چه میشود؟
اگر فکر میکنید با عصب کشی همه چیز تمام میشود در اشتباه هستید. پس از عصب کشی دندان دیگر زنده نیست. به همین خاطر مینا و کل ساختار دندان شکننده تر شده و در مقابل ترک خوردگی، شکستگی و ساییدگی آسیب پذیرتر میشود. برای محافظت از دندان و استفاده بلند مدت و حتی مادام العمر از آن بهتر است دندان روکش شود. روکش فشار زیادی را تحمل میکند و از ساختار آسیب دیده دندان محافظت مینماید. با این حال توجه داشته باشید هزینه روکش معمولاً جدا از عصب کشی محاسبه میشود. برای بزرگسالان از روکش بادوام و مقاوم استفاده میشود اما برای دندانهای شیری کودکان نیازی به این کار نیست چرا که نهایتاً چند سال میخواهد از آن استفاده کند بنابراین روکش ارزانتری استفاده میشود.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.