دیپ بایت و درمان ارتودنسی
در این نوشته می خوانید:
دیپ بایت، که تحت عنوان اوربایت افزایش یافته نیز شناخته می شود، شایع ترین مال اکلوژنی است که هم در کودکان و هم در افراد بزرگسال مشاهده می شود. گرچه ممکن است به نظر برخی افراد دیپ بایت چیزی بیشتر از یک فاکتور زیبایی نباشد که لبخند را تحت تأثیر قرار می دهد، اما دیپ بایت چیزی بیشتر از این است، و اگر درمان نشده رها شود، می تواند منجر به بروز مشکلات دندانی، فکی، و چهره ای متفاوتی شود. دیپ بایت ها، بسته به وخامت آنها، با انواع مختلف ابزارهای ارتودنسی قابل درمان هستند.
دیپ بایت چیست؟
دیپ بایت زمانی اتفاق می افتد که همپوشانی عمودی غیر عادی بین دندان های فک بالا و پایین وجود دارد. در یک بایت نرمال این مقدار چیزی حدود ۳ میلی متر است و کمی بیشتر از آن دیپ بایت تلقی می شود، که عموماً بین ۴ میلی متر و ۱۰ میلی متر است. در برخی موارد، بایت آنقدر عمیق است که دندان ها با الگویی به شکل زنگ رشد می کنند، در حالی که هنگام بسته شدن دهان، در واقع دندان های فک پایین به سقف دهان برخورد می کنند.
دیپ بایت می تواند نحوه جویدن، حرف زدن، و حتی نفس راحت را تحت تأثیر قرار دهد. دیپ بایت شکل چهره فرد را تحت تأثیر قرار می دهد، و باعث می شود کوتاه و گرد شود، علاوه بر این ظاهری سالخورده به چهره می دهد.
دیپ بایت و درمان آن با کمک ارتودنسی
چه عللی موجب بروز دیپ بایت می شوند؟
دیپ بایت ممکن است در نتیجه عوامل ذاتی یا اکتسابی بروز پیدا کند: در اکثر موارد، بروز اوربایت افزایش یافته در نتیجه عوامل ذاتی می باشد که عبارتند از شرایط ارثی یا ژنتیکی که شکل گیری فک و دندان ها را تحت تأثیر قرار می دهد، از جمله ساختار دندان ها، الگوی اسکلتی و مال اکلوژن، و الگوی رشد کندیلی. این می تواند شامل چیزهایی مانند فضای خیلی زیاد در منطقه فک یا بزرگی خیلی زیاد دندان ها برای فک باشد.
علاوه بر این می تواند نتیجه عوامل اکتسابی مانند تغییر وضعیت دندان ها، شکل گیری نادرست فک در طول دوره رشد با مکیدن انگشت، و طولانی شدن دوره تغذیه با شیشه شیر و استفاده از پستانک در کودکان باشد. کارهایی مانند جویدن ناخن، و جویدن اشیائی مانند مداد نیز می توانند در بروز دیپ بایت نقش داشته باشند. کوچکی بیشتر فک پایین، ساییدگی یا پوسیدگی دندان ها، فشردگی و نامرتبی دندان ها، افتادن دندان های عقب دهان، شکست درمان های دندانی، و عادت تانگ تراست لترال از دیگر عوامل بروز دیپ بایت هستند.
دسته بندی دیپ بایت ها
دیپ بایت ها می توانند به عنوان دیپ بایت دنتوآلوئولار و دیپ بایت اسکلتی، دیپ بایت واقعی و دیپ بایت کاذب، دیپ بایت کامل و دیپ بایت ناکامل دسته بندی شوند.
چگونه می توان دیپ بایت را تشخیص داد؟
مراجعات معمولی به دندانپزشک، که از دوران کودکی آغاز می شوند، به دندانپزشک اجازه می دهند دیپ بایت را در مراحل اولیه شناسایی کند و کودک را برای درمان به ارتودنتیست ارجاع دهد. دیپ بایت ها می توانند منجر به بروز علائمی نیز شوند که حتی اگر به دندانپزشک مراجعه نکنید می توانید تشخیص دهید حاکی از وجود یک مشکل هستند.
بروز درد در ناحیه فک به طور منظم، سر درد، فشردن و ساییدن دندان ها روی یکدیگر، حساسیت دندان ها، مشکل در جویدن و بلع، و واضح نبودن گفتار همگی می توانند علامت و نشانه دیپ بایت احتمالی باشند. اگر هر یک از این مشکلات را به طور منظم تجربه کردید، برای معاینه به دندانپزشک مراجعه کنید.
چرا ممکن است دیپ بایت نیاز به درمان داشته باشد؟
گرچه دیپ بایت می تواند در همپوشانی یا کجی دندان هایی سهم داشته باشد که لبخند شما را تحت تأثیر قرار می دهند، اما دیپ بایت تنها مشکلات زیبایی بوجود نمی آورد. کجی فک و دندان ها می تواند منجر به بروز مشکلات متعددی برای سلامت شود. ساییدگی بیش از حد دندان ها و لثه ها می تواند منجر به از دست رفتن دندان ها و بیماری لثه شود. اگر دندان های فک پایین داخل سقف دهان فرو می روند، می توانند منجر به بروز زخم و جراحت شوند.
کجی دندان ها می تواند منجر به درد فک، سر درد، و اختلالات مفصل فکی- گیجگاهی (TMD) شود. غذا خوردن و جویدن می تواند دشوار باشد، و منجر به سوء تغذیه شود. ممکن است در کامل باز و بسته کردن دهان مشکل بوجود بیاید. دیپ بایت می تواند گفتار را نیز تحت تأثیر قرار دهد وقتی فک و زبان شما پیرامون کجی دندان ها عمل می کنند، ممکن است متوجه متفاوت ادا شدن لغات شوید. دیپ بایت می تواند منجر به بروز آپنه خواب نیز شود.
دیپ بایت ها معمولاً با فشردگی و نامرتبی دندان ها همراه هستند. اگر می خواهید دندان های صافی داشته باشید، لازم است دیپ بایت اصلاح شود.
درمان اوربایت قبل از اورجت
برای ثبات عملکرد و حفظ، حیاتی است که ارتباط دیپ بایت دندان های قدامی اصلاح شود، تا ارتباط صحیحی بین دندان های قدامی ایجاد شود.
دیپ بایت و درمان آن با کمک ارتودنسی
درمان دیپ بایت
روش های اصلاح دیپ بایت عبارتند از:
- اکستروژن (بالا آوردن) دندان های قدامی
- اینتروژن (فرو بردن) دندان های قدامی
- ترکیبی از هر دو
- جراحی
دیپ بایت و درمان آن با کمک ارتودنسی
اکستروژن (بیرون آوردن) دندان های قدامی
این روش اصلاح دیپ بایت عموماً بیشتر در بیمارانی مورد استفاده قرار می گیرد که رشد افقی دارند. ابزارهای متحرکی مانند بایت پلین bite planes، بایت پلین های sved، بایت پلین های تغییر یافته modified bite planes، ابزارهای مایوفانکشنال myofunctional مانند اکتیویتور activator، بایونیتور Bionato، رگولاتور فانکشنال Functional regulator، و توآین بلاک ها Twin blocks اجازه می دهند دندان های خلفی کمی از داخل حفره خود بیرون تر بیایند در نتیجه بایت بازتر می شود.
دیپ بایت و درمان آن با کمک ارتودنسی
هدگیرهای سرویکال Cervical headgears (پشت گردنی) یک فشار رو به پایین عمودی، حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم در هر طرف، به مدت ۱۴ تا ۱۶ ساعت در طول روز وارد می کنند. این می تواند برای دندان های مولر امکان اندکی بیرون آمدن از داخل حفره خود را فراهم می آورد و از این طریق دیپ بایت اصلاح می شود.
دیپ بایت و درمان آن با کمک ارتودنسی
ابزار ثابت نانس تغییر داده شده، بایت پلیت ثابت با چسب ارتودنسی گلاس آینومر و بایت پلین های چسبانده شده با رزین کامپوزیت (تکنیک غیر مستقیم) روی قسمت های پالاتال دندان های قدانی ماگزیلا نیز می توانند برای اکستروژن دندان های خلفی مورد استفاده قرار بگیرند.
اینتروژن (فرو بردن داخل حفره) دندان های قدامی
مکانیزم عمل اینتروژن
برای اینتروژن دندان ها، نیرو باید از درون مرکز مقاومت بگذرد به گونه ای که بدون هیچگونه تغییر زاویه ای در نوک دندان ها، حرکت انتقالی اتفاق بیفتد. هر چه مرکز نیروی اعمال شده از مرکز مقاومت دورتر باشد، حرکت چرخشی بیشتر خواهد بود. احتمال جابجایی شدید دندان های جلوی دهان مخصوصاً در مال اکلوژن های کلاس ۲ گروه ۱ بیشتر از کلاس ۲ گروه ۲ خواهد بود.
بهترین نیروی فرو برنده برای اینتروژن دندان های قدامی
بهترین دامنه برای نیروی فرو برنده همواره مورد بحث بوده است. برخی محققان توصیه کرده اند بهترین نیروهای فرو برنده متعدد هستند. با این حال، هیچ تصمیم مشترکی گرفته نشده است. این نیرو می تواند به طور میانگین ۱۵- ۲۰ گرم برای هر دندان جلوی فک بالا و ۱۰- ۱۵ گرم برای هر دندان جلوی فک پایین باشد. در افراد بزرگسال، نیروها باید با دقت اعمال شوند و دامنه پایین نیروها انتخاب شوند.
اصلاح دیپ بایت با تکنیک بِگ Begg
در تکنیک بِگ Begg خم های باز کننده بایتی وجود دارند که سیم های کمانی ارتودنسی را فعال می کنند به گونه ای که آنها دندان های جلوی فک بالا و پایین را درون حفره خود فشار می دهند تا دیپ بایت قدامی را باز کنند. در تکنیک مرسوم بِگ، خم های باز کننده روی دندان های مولر به صورت مزیال وارد می شوند. این ممکن است باعث شود نوک دندان های مولر به سمت دیستال منحرف شوند. برای فائق آمدن بر این دشواری، مؤلفان مختلف عبارات متفاوتی برای خم های باز کننده بایت در سیم کمانی ارائه داده اند.
اصلاح دیپ بایت در حالی که لبه دندان ها رو به جلو هستند
برای اینتروژن یک دندان، همراه با قرار گیری رو به جلوی براکت هایی که لبه های رو به جلو دارند، در سیم کمانی یک خمیدگی ایجاد می شود به گونه ای که بخش جلویی سیم کمانی به گونه ای ساخته می شود که نسبت به شیار روی براکت ها به صورت لثه ای قرار می گیرد. مشخص شده است استفاده پیوسته از سیم کمانی برای باز کردن بایت، تأثیر مخرب روی واحدهای انکوریج (تکیه گاه) دارد. برای پیشگیری از این عوارض جانبی مراقبت زیادی لازم است.
دیپ بایت و درمان آن با کمک ارتودنسی
اصلاح دیپ بایت با ابزار های لینگوال ارتودنتیک
فاصله در پلان ساجیتال بین یک براکت لینگوال و Cr خیلی کوتاه تر از بین یک براکت باکال و Cr است. بنابراین، حرکت اینتروژن به تنهایی در ارتودنسی لینگوال بیشتر از ارتودنسی باکال به حرکت بدنه نزدیک تر خواهد بود.
دیپ بایت و درمان آن با کمک ارتودنسی
اصلاح دیپ بایت با سیستم انکوریج مینی اسکرو
برای اینتروژن دندان های جلوی فک بالا، بهترین محل برای قرار گیری مینی اسکروها بین دو دندان لترال و نیش جلوی دهان است. قرار گیری مینی اسکروها باید پس از یکسان سازی نحوه قرار گیری دندان ها انجام شود تا فضای بین رادیکولار در محل قرار گیری به حداکثر میزان ممکن برسد. برای پرهیز از انحراف نوک دندان های جلوی فک بالا به صورت باکال در طول اینتروژن، انتهای سیم کمانی رو به داخل خمیده می شود.
دیپ بایت و درمان آن با کمک ارتودنسی
اصلاح دیپ بایت با آهنربا
آهنرباهای مورد استفاده در درمان ارتودنسی آهنرباهای کبالت ساماریوم Samarium Cobalt (SmCo) یا آهنرباهای آلومینیوم- نیکل- کبالت (AlNiCo) هستند. آهنرباهای کبالت ساماریوم بیشتر از آلومینیوم- نیکل- کبالت مورد استفاده قرار می گیرند، و دلیل آن ویژگی های بهتر آنها است.
آنها در طرف باکال و نیز لینگوال مورد استفاده قرار می گیرند، اما اغلب برای جذابیت بیشتر در سمت باکال قرار می گیرند. نیروی وارد شده به طور میانگین ۱۲۰ گرم است، که می تواند با تنظیم فواصل هوایی توسط ارتودنتیست کنترل شود. هر چه فواصل هوایی بین آهنرباها بیشتر باشد نیروی ایجاد شده بیشتر خواهد بود.
دیپ بایت و درمان آن با کمک ارتودنسی
اصلاح دیپ بایت با ارتودنسی و جراحی
فرد بزرگسالی که اور بایت او بیشتر از ۶ میلی متر است، یا اورجت ۸ میلی متری دارد، گزینه ای برای جراحی است که تنها بر اساس ارتباط دندانی انجام می شود، بدون اینکه زیبایی چهره مد نظر قرار بگیرد.
گزینه های درمان جراحی در بیمارانی که دیپ بایت دارند عبارتند از:
- ارتودنسی و ژنیوپلاستی (جراحی زیبایی لثه)
- ارتودنسی و جراحی زیبایی مندیبل
- ارتودنسی و جلو آوردن مندیبل
- ارتودنسی و جلو آوردن کل مندیبل از زیر قسمت آپیکال
- ارتودنسی و تغییر قسمت تحتانی ماگزیلا و جلو آوردن مندیبل
- ارتودنسی و جراحی ترکیبی ماگزیلا و مندیبل.
اینتروژن و تحلیل ریشه آپیکال
تحلیل ریشه آپیکال پس از اینتروژن تا میزان زیادی به محیط آناتومیکال ریشه بستگی دارد. در بیماران کم سن، اغلب اَپِکس را یک استخوان اسفنجی و فضاهای داخلی طولانی در بر گرفته است. ثابت شده است که یک نیروی ممتد سبک، مانند نیروهایی که در تکنیک سیم سبک حاصل می شوند،
برای اینتروژن دندان ها در بیماران کم سن مطلوب است. اگر استخوان بخش آپیکال نسبتاً فشرده باشد، مانند استخوان برخی افراد بزرگسال، نیروی غیر ممتد سبک ترجیح داده می شود. اگر یک نیروی کاملاً سبک برای مدت پنج تا شش هفته وارد شود، احتمال تحلیل ریشه در طول دوره اینتروژن کمتر خواهد بود.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.