ارتباط بین آلرژی ها، تنفس دهانی و ارتودنسی
در این نوشته می خوانید:
- 1 آلرژی ها
- 2 مشکلاتی که آلرژی ها دارند
- 3 علل بروز تنفس دهانی
- 4 چگونه می توان متوجه شد کودک از راه دهان نفس می کشد؟
- 5 چرا تنفس دهانی مهم است؟
- 6 چرا دندانپزشک باید در تشخیص تنفس دهانی و نقش خود در تبدیل آن به تنفس از راه بینی هوشیار باشد؟
- 7 توصیه هایی برای روش های تمرین تنفس از راه بینی بدون نیاز به جراحی
- 8 ارتودنتیست ها چگونه می توانند کمک کنند؟
- 9 دندانپزشکان برای کمک به بیمار به منظور تنفس صحیح چه ابزارهایی در اختیار دارند؟
حتی قبل از آنکه متولد شوید هم فک شما در حال رشد، شکل گیری، و تغییر شکل است. این تغییرات مداوم درست تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند، و عاداتی که ما در طول عمر پیدا می کنیم، روی نحوه شکل گیری دهان و نحوه قرار گیری دندان ها و فک ها نسبت به یکدیگر تأثیر می گذارد.
یکی از عاداتی که شناخت کمتری در مورد آن وجود دارد اما نقش اساسی در شکل گیری دهان و فک ایفا می کند، نحوه تنفس ما است. تحقیقات زیادی انجام شده اند که نشان می دهند تنفس دهانی یکی از بزرگترین عواملی است که در آینده اقدامات درمان ارتودنسی نقش دارد.
در این میان، علاوه بر بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئیدها، شایع ترین علت تنفس دهانی در کودکان آلرژی است. اگر کودک شما خرخر می کند، عطسه می کند، و تمایل یه نفس کشیدن از راه دهان دارد، در اینجا به بیان آنچه لازم است بدانید خواهیم پرداخت.
آلرژی ها
افراد زیادی در سراسر دنیا از آلرژی رینیت یا همان “تب یونجه” رنج می برند. اگر کودک شما پیوسته خرخر و عطسه می کند یا بینی او دائماً گرفته است، ممکن است از جمله افرادی باشد که تأثیرات تب یونجه را تجربه می کنند.
تب یونجه از جمله شایع ترین آلرژی های دوران کودکی است، و معمولاً با آبریزش بینی، عطسه، آبریزش و خارش چشم، و حتی مشکلات مزمن گوش ظاهر می شود.
جالب است که توجه کنید که تب یونجه الزاماً موجب بروز تب نمی شود، اما در عوض با آلرژن هایی (عوامل آلرژی زا) مانند گرده ها، گرد و غبار، خز حیوانات، و حتی آلودگی ها ارتباط دارد.
گرچه همه کودکان می توانند دچار آلرژی شوند، اما آنها اغلب بیشتر در کودکانی شایع هستند که سابقه آلرژی در بین اعضای خانواده داشته باشد. بنابراین، اگر شما یا همسرتان از تب یونجه رنج می برید، احتمال اینکه کودک شما نیز با این آلرژی مواجه شود زیاد است.
مشکلاتی که آلرژی ها دارند
مشکل رینیت آلرژیک این است که فرد مبتلا غالباً گرفتگی بینی با تجربه می کند و مجبور می شود به جای بینی از دهان نفس بکشد.
گرچه اصلاً غیر عادی نیست که برخی افراد گاهگاهی از راه دهان نفس بکشند، تنفس دهانی به معنای یک مکانیزم دفاعی اورژانسی است تا یک مجرای تنفسی دائمی. در افرادی که آلرژی دارند، تنفس دهانی می تواند به چیزی بیشتر از یک اتفاق گاهگاهی و به تکنیک دائمی تنفس تبدیل شود.
تأخیر در تشخیص و درمان تنفس از راه دهان می تواند تأثیر دراز مدت روی سلامت دندان ها، شکل گیری دهان و حتی شکل صورت داشته باشد. با تشخیص و درمان زود هنگام می توان از بروز بسیاری مشکلات پیشگیری نمود.
علل بروز تنفس دهانی
تنفس دهانی از روی عادت
این می تواند چند عامل داشته باشد. برای مثال، اگر کودک به شکل صحیح و به اندازه کافی شیر نخورد، می تواند با عدم رشد صحیح مجرای تنفسی ارتباط داشته باشد؛ شاید سرما خوردگی بدی وجود داشته باشد و گرفتگی بینی بروز پیدا کرده باشد و شخص پس از یک مدت زمان طولانی تنفس از راه دهان، هرگز به تنفس معمولی از راه بینی باز نگشته باشد. کودکان بسیاری چیزها را در سنین پایین با نگاه کردن به اطرافیان خود یاد می گیرند و اگر والدین نیز تنفس دهانی دارند، به نظر کودک این روش صحیح تنفس است و آن را انتخاب می کند.
کوچکتر بودن اندازه دهان
کوچکتر بودن دهان باعث می شود زبان در این فضای کوچک نسبتاً بزرگتر باشد. این می تواند ناشی از تغذیه باشد، یا در نتیجه خطای پزشکی با کشیدن دندان، استفاده نابجا از هدگیر، و استفاده از ارتودنسی عقب برنده؛ یا تنها به علت پایین قرار گرفتن زبان داخل دهان به جای آنکه روی سقف دهان (پلیت یا کام) قرار بگیرد و نتواند به عنوان معمار پلیت در چنین فضایی عمل کند. در این موارد، علائم بالینی عبارتند از بلند بودن ارتفاع قوس دندانی و باریک بودن پلیت، بالا بودن زبان از کناره ها، فشردگی و نامرتبی و ساییدگی دندان ها. گرچه این مورد بحث برانگیز است، اما فرنوم هایی مانند فرنوم زبان و گره باکال می توانند نقش داشته باشند. بیماران چاق می توانند زبان پر از چربی داشته باشند و همچنین شرایط ژنتیکی که می توانند باعث انسداد مجرای تنفسی شوند.
ابتلا به رینیت مزمن
بسیاری افراد به رینیت مزمن ابتلا دارند و بینی حساسی دارند. آنها نسبت به تغییرات آب و هوایی، برخی مواد شیمیایی خاص، رایحه ها و بوها حساسیت بیشتری دارند. این سیستم عصبی است که در حالت آماده باش است و یک پاسخ آلرژیک نیست. درمان های ENT نسبتاً ساده جدیدی وجود دارند که به معنای واقعی کلمه عصب درگیر را منجمد می کند که بسیاری از این مشکلات را برطرف می کند. لازم به توجه است که این بیماران به طور کلی خواب کمتری دارند و سطح کورتیزول و استرس را افزایش می دهند.
مشکلات ساختاری پیچیده
این گونه مشکلات که در بینی بروز پیدا می کنند شامل تورم شاخک ها (توربین)، سوراخ های شل بینی، و انحراف تیغه بینی. اگر هنگام تنفس سوراخ های بینی خیلی باز شوند، لازم است برای بررسی های بیشتر به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. یک روش جدید برای قرار دادن یک ماده قابل جذب در دیواره های جانبی بینی گاهی اوقات می تواند تقویت کننده باشد و اکنون در دسترس است.
عفونت ها و آلرژی ها
عفونت ها و آلرژی ها موجب تورم شاخک های بینی می شوند و ممکن است تولید مخاط افزایش پیدا کرده قادر به تخلیه نباشد. لوزه ها و آدنوئیدها در این دسته قرار می گیرند. در کودکان، تورم لوزه ها به دو دلیل با تنفس دهانی تشدید می شود: عدم تولید اکسید نیتریک برای از بین بردن باکتری های بد، و نیز خشکی که التهاب می تواند بوجود بیاورد. در افراد بزرگسال، لوزه ها پر از اکتینومایکوزیس هستند و ریشه کن کردن کامل آن با آنتی بیوتیک بسیار دشوار است.
گرفتگی بینی
گرفتگی بینی می تواند باعث شود نرم کام و زبان در طول خواب عمیق به دلیل شل شدن عضلات فرو بریزند، این منجر به مکش بیشتر اسید معده تا گلو می شود و تحریک بیشتر منجر به تورم مزمن می شود. این چرخه چسبناک GERD و اختلال تنفس در طول خواب است.
رژیم غذایی و ویتامین ها
رژیم غذایی و ویتامین ها از جمله پرو هورمون ویتامین D، که دندان ها، مغز، روده، پوست، لوزالمعده، استخوان ها، خواب و سایر موارد را تحت تأثیر قرار می دهد. پیشنهاد شده است برای جلوگیری از رفلاکس GERD که موجب تورم و التهاب در بینی و حفره حلق می شود، سه ساعت قبل از رفتن به رختخواب چیزی نخورید. عدم مصرف الکل چند ساعت قبل از رفتن به رختخواب نیز کمک می کند، زیرا الکل هم معده را تحریک می کند و هم موجب شل شدن عضلات حلق می شود و هم موجب تشدید اختلال تنفس در طول خواب (SDB) می شود.
چگونه می توان متوجه شد کودک از راه دهان نفس می کشد؟
مهم ترین زمانی که باید به تنفس کودک دقت کنید حین خواب است، که اغلب چیزهای زیادی در مورد مکانیزم رفلکس تنفسی نشان می دهد.
اگر کودک شما خر و پف می کند یا به طور مشهود و منظم از راه دهان نفس می کشد، زمان آن رسیده است که به دنبال نظر یک متخصص باشید.
چرا تنفس دهانی مهم است؟
بینی شما روزانه حدود دو پیمانه مخاط تولید می کند که اگر تخلیه آن به درستی انجام نشود، می تواند منجر به بروز عفونت های گوش و سینوس و همچنین بوی بد دهان شود.
نیتریک اکسید هنگام بازدم از بینی تا حد زیادی توسط سینوس پارانازال تولید می شود. اکسید نیتریک کارهای زیادی را در بدن انجام می دهد که با تنفس دهانی از دست خواهند رفت، اما به طور خاص، در بینی برای باکتری ها، ویروس ها، مخمرها، و قارچ ها کشنده است و زمانی که به داخل ریه ها استنشاق می شود، رسوب اکسیژن در بافت های بدن را افزایش می دهد.
تحت شرایط ایده آل، انسان ها از راه بینی نفس می کشند، که اجازه می دهد هوا قبل از ورود به سیتسم تنفسی گرم و مرطوب شود.وقتی شما از راه دهان نفس می کشید، هوا دیگر مرطوب نیست و در عوض مستقیماً وارد دهان می شود که موجب خشک شدن دهان می شود، شرایطی که تأثیر واقعی روی دندان ها می گذارد.
بزاق مانند محافظی برای دندان ها عمل می کند، باکتری هایی که موجب پوسیدگی و حفره های دندانی می شود را از بین می برد، اما جالب اینکه در یک مطالعه مشخص شد تنفس دهانی نه تنها موجب خشکی دهان می شود بلکه pH محیط دهان را نیز کاهش می دهد و وقتی میزان pH به اندازه کافی پایین می آید دندان ها شروع به از دست دادن مواد معدنی سطح خود می کنند.
تنفس باکتری دهانی می تواند منجربه شرایط جدی پزشکی مانند ذات الریه شود.
تنفس از راه بینی روی فعالیت مغز تأثیر می گذارد. علاوه بر این، نشان داده شده است که تنفس نامتقارن از راه بینی باعث نامتقارن شدن قشرهای مغز می شود. در حقیقت، تمرینات تنفسی اجباری یک طرفه که معمولاً در طب یوگا و آیورودا انجام می شوند می توانند بر تحریک، فرکانس، و طول خواب، چپ دست یا راست دست بودن، اختلالات جانبی مانند اسکیزوفرنی و اوتیسم تأثیر بگذارند، گرچه این موضوع همچنان بحث برانگیز است. موهای ریز موجود در مجرای تنفسی بسیار حساس هستند و اگر احساس نکنند که هوا از روی آنها عبور می کند هشدار می دهند.
بینی شما کاملاً به مغز و سیستم عصبی شما متصل است و بر ریه ها و قلب و در واقع عملکرد بیشتر بدن از جمله سیستم عصبی خودکار تأثیر می گذارد.
جوانه های بویایی و چشایی با یکدیگر بسیار ارتباط دارند. اگر حس بویایی شما از کار بیفتد، شرط می بندیم در حس چشایی شما نیز تغییر ایجاد خواهد شد. اینها می توانند منجر به کاهش کیفیت زندگی، افسردگی، کاهش اشتها، و مشکلات مربوط به وزن شوند.
گرچه خر و پف کردن می تواند خوش خیم باشد، اما در درصد زیادی از خر و پف ها عدم حمایت از حفره حلق و سندروم مقاومت مجرای تنفسی فوقانی (UARS) و همچنین آپنه انسدادی خواب (OSA) وجود دارد.
در این میان، تنفس دهانی روی شکل پلیت (سقف دهان، کام)، شکل عضلات صورت، ساختار فک، و ظاهر چهره نیز تأثیر می گذارد. گرچه تغییرات الگوی رشد عادی دندانی- اسکلتی در نتیجه عوامل ژنتیکی و محیطی می باشد، اما برخی افراد معتقدند انسداد مجرای تنفسی فوقانی، کخ منجر به تنفس دهانی می شود، الگوی رشد کرانیوفاسیال با ویژگی های مختص صورت و دندان ها را تغییر می دهد: صورت دراز، انقباض و جمع شدگی قوس دندانی بالا، پلیت با قوس بلند، لبخند لثه ای، مال اکلوژن های دندانی کلاس های ۲ و ۳٫
در تنفس دهانی، در مقایسه با جمعیت عمومی، کراس بایت خلفی، اپن باید قدامی، و مال اکلوژن کلاس ۲ بیشتر شایع است.
این مشاهدات حاکی از این هستند که کودکانی که نقص تنفسی طولانی مدت دارند اغلب دچار مشکلاتی مانند بد شکلی کرانیوفوسیال، مال اکلوژن، قوس دندانی فوقانی باریک، پلیت بلند، و کجی فک هستند. در حقیقت، از جمله پیامدهای تنفس دهانی عبارتند از تطبیق کل عضلات صورت، که باعث بروز تغییراتی در قوس دندانی و موقعیت دندان ها می شود که منجر به ایجاد تغییرات ساختاری در صورت از جمله لب ها، زبان، پلیت، و مندیبل می شود، زیرا این ساختارها با الگوی تنفسی جدید تطبیق پیدا می کنند.
کودکانی که از راه دهان نفس می کشند، سقف دهانی باریک و با قوس بلند دارند، فک بالای آنها کوچک و به اندازه کافی رشد نکرده است، که متعاقباً موجب باریک شدن کل ساختار صورت، فشردگی بیش از حد دندان ها، و کجی فک می شود.
چرا دندانپزشک باید در تشخیص تنفس دهانی و نقش خود در تبدیل آن به تنفس از راه بینی هوشیار باشد؟
بسیاری از مشکلاتی که دندانپزشکان درمان می کنند، از جمله پوسیدگی و حفره های دندانی اولیه، بیماری پریودنتال، ارتودنسی، مسائل جراحی دهانی، معمولاً در نتیجه تنفس دهانی بروز پیدا می کنند یا تشدید می شوند و اگر دندانپزشک آسیب را ترمیم کند بدون آنکه به عامل بنیادی آن بپردازد، به احتمال زیاد با بروز مکرر مشکل مواجه خواهند شد. اگر ارتودنتیست اپن بایت را درمان کند بدون آنکه به فکر درمان تانگ تراست باشد، که با تنفس دهانی همراه است، احتمال بازگشت تنفس دهانی وجود دارد، حتی زمانی که از ریتینرهای سیمی پشت دندانی ثابت استفاده می شود. اگر دندانپزشک ضایعات پوسیدگی را احیاء کند، احتمال بروز مکرر یا شکست ترمیم دندانی افزایش پیدا می کند اگر تنفس دهانی بخشی از علت پوسیدگی باشد. همیشه در چالش ها و مشکلات مجرای تنفسی برنده خواهد شد.
مسائل متعددی مربوط به تنفس دهانی وجود دارند که تنها دندانپزشک می تواند به آنها بپردازد، از جمله وسیع کردن کام، ابعاد عمودی دهان، و استفاده از ابزارهای تغییر موقعیت فک پایین.
دندانپزشکی شروع به پذیرفتن درمان اختلالات عملکردی عضلانی صورت در مطب به عنوان یک تکنیک ممکن برای اصلاح برخی از این مشکلات از طریق ترمیم مجدد عصبی عضلانی و آموزش مجدد کرده است.
دندانپزشکان به طور منظم بیماران خود را ویزیت می کنند و روی بررسی علائم داخل دهانی متمرکز هستند که ممکن است یک پزشک نیز به آنها توجه نکند. این موارد شامل قوس دندانی باریک، فشردگی دندان ها، پوسته پوسته شدن زبان، الگوی بلع تانگ تراست، بزرگ شدن لوزه ها، اپن بایت، و مشکلات مفصل فکی گیجگاهی.
دندانپزشکان با کمک به تغییر تنفس از دهانی به بینی می توانند به بیماران خود کمک کنند مشکلات دندانی، همچنین مشکلات کلی تر مربوط به سلامت عمومی آنها کاهش پیدا کند.
توصیه هایی برای روش های تمرین تنفس از راه بینی بدون نیاز به جراحی
بهترین روش فین کردن و پاکسازی مجاری بینی و آگاه ساختن فرد از مسئله است.
اگر فرد قادر به انجام تنفس از راه بینی باشد، باید بداند که لازم است انجام آن را تمرین کند. ورزش منظم از انواع مختلف می تواند به شما کمک کند و می تواند به طور مکرر در طول روز انجام شود. بستن لب ها با استفاده از نوار چسب های دارای منافذ زیر نیز می تواند مؤثر باشد.
اسپری های نمکی بینی با یا بدون روغن های اساسی. انواع مختلفی از این اسپری ها وجود دارد. شما می توانید در منزل نیز آن را تهیه کنید، با یک فنجان آب گرم و نصف قاشق چایخوری نمک دریا با نوک ناخن جوش شیرین. نمک یک ضد احتقان ملایم است و اگر به جای مقداری رطوبت از جریان کامل استفاده کنید، نتایج بهتری حاصل خواهند شد زیرا تمام آلرژن ها، مخاط، و قارچ های که در منطقه گرد ۹۰ درجه خلفی پنهان می شوند را شستشو می دهد و می برد.
راه حل های معطر. از بینمجموعه وسیعی از روغن های اساسی و سایر مواد معطر مانند عصاره های CO2، برخی از آنها بیشتر از سایرین برای مراقبت های تنفسی و دهان مناسب هستند. برای ترکیبات استنشاقی، ایجاد عطر خوشایند پس از پرداختن به عملکرد درمانی هدف اصلی است. برای اشکال دوزهای خوراکی مانند عسل های معطر، دهانشویه ها، و امثال آنها، مزه نسبت به رایحه در اولویت قرار می گیرد و برای همکاری بیمار نقش اساسی ایفا می کند- اگر مزه خوبی نداشته باشد افراد آن را استفاده نخواهند کرد.
ارتودنتیست ها چگونه می توانند کمک کنند؟
دندانپزشکان توصیه می کنند نخستین مراجعه به ارتودنتیست در سنین پایین و حداقل ۷ سالگی کودک انجام شود، زیرا به ارتودنتیست این فرصت داده می شود تا شکل گیری فک را بررسی و در صورت لزوم مداخله کند. این ویزیت اولیه اجازه می دهد ارتودنتیست شکل گیری فک کودک را مورد بررسی قرار دهد و پرچم مشکلات احتمالی که ممکن است ظهور یابند را نشان خواهد داد. آنها قادر هستند درمان های مداخله ای زود هنگام را ارائه دهند که به کاهش مشکلات تنفس دهانی کمک می کنند یا شکل گیری صحیح فک را تشویق می کنند.
در این میان، راهکارهای چند شاخه ای نیز می توانند مفید باشند.
اگر کودک شما به صورت روتین از راه دهان نفس می کشد، مهم است با یک پزشک مشورت کنید تا بفهمد چرا. تنفس دهانی ممکن است با آلرژی ها همراه باشد، اما می تواند در نتیجه بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئیدها یا یک عادت ساده باشد.
ارتودنتیست می تواند یکی از چندین دستگاهی که قرار گیری فک پایین را اصلاح می کنند بسازد که تنفس دهانی به تنفس از راه بینی تبدیل می کند. بلع طبیعی و موقعیت صحیح زبان می توانند بسیار ارزشمند باشند. ابزاری که حالتی پایدار، متعادل، و بدون انحراف برای زبان ایجاد می کند و زبان را رو به بالا و جلو سوق می دهد تا جایی که اجازه می دهد مجرای تنفسی بهتر عمل کند و عملکرد صحیح تری داشته باشد. ارتودنتیست می تواند بعد عمودی را کنترل کند و فضای بیشتری در دهان برای زبان ایجاد کند. همچنین می تواند پدهایی را به صورت استراتژیک قرار دهد تا زبان را از کف دهان بلند کند.
برخی ابزار وسیع کننده سقف دهان وجود دارند که دهان را شلوغ نمی کنند و باعث تنفس از راه بینی می شوند.
دندانپزشکان برای کمک به بیمار به منظور تنفس صحیح چه ابزارهایی در اختیار دارند؟
دندانپزشکان باید متعهد شوند تا بیشتر در مورد راه هایی تنفسی یاد بگیرند تا بتوانند بهتر به بیماران خود کمک کنند. این روزها روش های زیادی در دسترس هستند. به بیماران توصیه می شود کتاب و مقاله بخوانند یا در شبکه های اجتماعی فیلم های بیشتری در این رابطه تماشا کنند.
از آنجا که هر موقعیتی منحصربفرد است، جمع آوری سابقه با دقتی از بیمار و معاینه جامع برای مشخص نمودن مسیر درمان لازم هستند. گاهی اوقات، رادیوگراف های یا ابزارهای تشخیصی تخصصی می توانند در تشخیص علت و موقعیت انسداد کمک کننده باشند. رادیوگراف CBCT می تواند مفید باشد، تست خواب PSG نیز می تواند برای این منظور انجام شود. درمان باید به علت مربوط باشد. درمان این بیماران بر اساس نیازهای فردی انجام می شود.
تنفس دهانی و اصلاح آن اغلب چند عاملی است بنابراین برای درمان این نیز به یک تیم متخصص نیاز است، شامل متخصص گوش و حلق و بینی، جراح دهان و دندان، ارتودنتیست، متخصص اختلالات خواب، متخصص درمان عملکرد صورت، دندانپزشک خواب، متخصص تنفس، متخصص طب دهان، رادیولوژیست، استئوپات ها، بوتیکو، و سایر متخصصان تنفس. معمولاً بیشتر از یک روش برای درمان موفق تغییر تنفس از دهانی به بینی وجود دارد. هر فرد واکنش متفاوتی خواهد داشت.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.