آشنایی با انواع روکش دندانی

روکش دندان چیست؟

روکش دندان، پوشش یا “کلاهکی” است که دندانپزشک روی دندانی قرار می دهد که نیاز به محافظت دارد. روکش، دندان را به شکل، اندازه، و عملکرد طبیعی خود باز می گرداند. روکش می تواند دندان را محکم تر سازد و ظاهر آن را بهبود ببخشد.

کاربردهای روکش های دندانی

به دلایل مختلفی ممکن است استفاده از روکش های دندانی توصیه شود، از جمله محافظت، احیاء، یا تثبیت وضعیت دندانی که آسیب دیده یا به نوعی ساییده شده است. علاوه بر این، با تغییر اندازه یا رنگ دندان، یا پوشش دادن ایمپلنت های دندانی (تا بتواند جایگزینی برای دندان از دست رفته باشد) ممکن است ظاهر لبخند بیمار نیز بهبود پیدا کند.

ترمیم و محافظت

روکش دندان می تواند ظاهر و عملکرد دندان هایی که شکسته شده اند یا به میزان قابل توجهی ساییده شده اند، یا در نتیجه پوسیدگی آسیب دیده اند را بهبود ببخشد. به عنوان مثال، از آن می توان برای احیاء دندان پس از انجام درمان ریشه (عصب کشی یا درمان اندودانتیک) استفاده کرد. این فرایند شامل بریدن اعصاب و عروق خون رسان به دندان است تا جایی که دندان حیات خود را از دست بدهد، و فضایی که پیش از آن اعصاب و عروق خونی را درون خود جای داده بود پر می شود تا از عفونت در نتیجه باکتری ها جلوگیری نماید.

این درمان موجب تضعیف قابل توجه و شکننده تر شدن دندان نسبت به دندان های زنده می شود زیرا مستعد شکسته شدن است. بنابراین، روکش دندان روی دندان قرار می گیرد تا کمک کند از دندان ضعیف در برابر شکسته شدن محافظت شود. علاوه بر این، می توان از روکش دندان برای نگه داشتن اجزاء دندان ترک خورده در کنار یکدیگر استفاده کرد تا کاملاً شکسته نشود، و از آسیب بیشتر محافظت شود.

روکش های دندانی؛ کاربرد آنها و مواد آنها

تثبیت

روکش دندان می تواند به حمایت و تثبیت دیگر زیبایی های دندانی مانند بریج های دندانی یا پروتزهای مصنوعی کمک کند. یکی از رایج ترین نمونه های این دلیل استفاده از روکش ها زمانی است که روکش روی دو دندان سالم قرار می گیرد، که هر یک در دو طرف شکاف به جا مانده از دندان از دست رفته قرار دارند. با این کار دو نقطه تکیه گاه بوجود می آید که بریج می تواند روی آنها قرار بگیرد و محکم در جای خود باقی می ماند. با این حال، از زمانی که ایمپلنت های دندانی وارد دندانپزشکی شده اند، این تکنیک چندان رایج نیست، که در آنها نیاز نیست روی دندان های سالم مجاور اقدام دندانپزشکی صورت بگیرد.

روکش های دندانی؛ کاربرد آنها و مواد آنها

ظاهر

ظاهر دندان ها برای بسیاری از افراد مهم است زیرا عامل مهمی در ظاهر لبخند و چهره افراد محسوب می شوند و با اعتماد به نفس آنها ارتباط مستقیم دارد. روکش می تواند کلاهکی برای دندان فراهم بیاورد تا تغییر رنگ های شدید یا آسیب های شدید دندان را پوشش دهد وقتی ونیر یا لمینیت گزینه های مناسبی نیستند.روکش دندان می تواند برای پوشش دادن و حمایت از دندانی قرار گیرد که یک پر شدگی بزرگ دارد، وقتی تنها بخش کوچکی از ساختار اصلی دندان باقی مانده است. این مفید است زیرا ونیر معمولاً نمی تواند برای مدت زمان طولانی باقی بماند وقتی تنها مقدار اندکی از حجم دندان باقی مانده است. در مقایسه، روکش قادر است پوشش کامل بوجود بیاورد تا اندازه، شکل، و رنگ دندان را تغییر دهد.

نمونه دیگر زمانی است که می توان از روکش دندان برای بهبود ظاهر لبخند بیمار استفاده کرد وقتی روکش دندان یا پر شدگی که بد رنگ شده است را پوشش می دهد، تا ظاهر طبیعی تری به آن ببخشد. علاوه بر این، روکش دندان می تواند برای پوشش دهی ایمپلنت دندانی مورد استفاده قرار بگیرد که جایگزین دندان یا دندان های از دست رفته شده است و از این طریق ظاهر دهان را تغییر دهد.

روکش های دندانی؛ کاربرد آنها و مواد آنها

استفاده از روکش های دندانی در کودکان

روکش های دندانی گاهگاهی روی دندان های شیری نیز استفاده می شوند که موقتی خواهند بود زیرا این دندان ها در نهایت، با رشد کودک خواهند افتاد. نکات لازم در مورد روکش های دندانی برای دندان های شیری عبارتند از:

• دندان های پوسیده ای که خیلی آسیب دیده اند را نجات می دهند تا پر شدگی دندان را حمایت کنند.
• دندان هایی که خیلی زیاد در معرض پوسیدگی قرار دارند را محافظت می کنند.
• نیاز به بیهوشی عمومی را کاهش می دهند.

در صورتی که روکش های دندانی روی دندان های شیری استفاده شوند که طول عمر کمتری دارند، تا زمانی که دندان به صورت طبیعی بیفتد، یک روکش فلزی ضد زنگ توصیه می شود.

چه موادی برای ساخت روکش های دندانی استفاده می شوند؟

وقتی نوبت به مواد ترمیم دندان می رسد، دندانپزشکی امروز گزینه هایی بیشتر از گذشته ارائه می دهد. بهبود در زیبایی، استحکام، و با دوام بودن موادی مانند پرسلاین و زیرکونیوم باعث شده است ترمیم های زیبایی طبیعی تر از بهترین موادی باشند که طی ۱۰ یا ۱۵ سال گذشته مورد استفاده قرار می گرفته اند. اما ترمیم های پرسلاین بهترین گزینه انتخابی برای همه دندان ها یا همه بیماران نیستند. هنوز هم دلایل زیادی وجود دارند که مواد دیگر مانند طلا، یا حتی کامپوزیت برای شما گزینه های بهتری هستند. اجازه دهید به مرور برخی مزایا و معایب موادی بپردازیم که در حال حاضر برای ساحخت روکش های دندانی در دسترس هستند.

روکش های دندانی؛ کاربرد آنها و مواد آنها

روکش های طلا

طلا برای مدت زمانی طولانی، و به دلایل خوبی در دندانپزشکی مورد استفاده قرار گرفته است. طلا فوق العاده با دوام است و از تمام فلزاتی که در دهان استفاده می شوند، کمترین میزان واکنش پذیری را دارد. علاوه بر این، برای دندان های روبرو فوق العاده ملایم است و بویژه برای بیمارانی مناسب است که از روی عادت دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهند و می سایند (دندان قروچه یا براکسیسم دارند). طلا، حتی زمانی که نازک است محکم و با دوام باقی می ماند، و اجازه می دهد آماده سازی های محافظه کارانه تر روکش دندان و حفظ ساختار سالم تر دندان ممکن باشد. بعلاوه، طلا با سمان های گلاس آینومر به خوبی عمل می کند که معمولاً برای برخی بیماران حساسیت آنها کمتر از تکنیک های باندینگ مورد نیاز برای روکش های تمام پرسلاین است. با این حال، حتی با همه مزایایی که طلا ارائه می دهد همیشه برای همه دندان ها و همه بیماران بهترین گزینه نیست.

مطمئناً، از دیدگاه زیبایی، اکثر بیماران استفاده از روکش های طلا برای ترمیم و احیاء دندان های جلوی خود را ترجیح نخواهند داد. از تمام موادی که برای ترمیم های دندانی استفاده می شوند، ممکن است طلا کمترین واکنش پذیری را از خود نشان دهد اما برخی بیماران هنوز هم می توانند به روکش های طلا حساس باشند، حتی اگر حساسیت خاصی به طلا نداشته باشند. همه ترمیم های طلا آلیاژ هستند، به این معنا که طلا با مواد دیگر ترکیب شده است تا به استحکام آن بیفزایند. طلای خالص برای استفاده داخل دهان خیلی نرم است. بهترین ترمیم های طلا آلیاژ high-noble هستند، به این معنا که حداقل ۶۰% از روکش دندانی از طلا و دیگر فلزات گرانبها مانند پلاتینیوم، پالادیوم، و نقره تشکیل شده است که به خاطر واکنش پذیری اندک آنها با بافت های انسانی و مقاومت در برابر خوردگی و اکسیداسیون معروف هستند.

ترمیم های فلزی غیر گرانبها نیز در برخی مطب های دندانپزشکی ارائه می شوند که در کوتاه مدت کم هزینه تر هستند. با این حال، این احتمال بیشتر است که بیماران از خود آلرژی یا حساسیت بیشتری به این مواد نشان دهند، که به طور کلی لازم است ترمیم دندانی سریعتر از ترمیم های طلا برداشته و جایگزین دیگری برای آنها قرار داده شود.

یکی دیگر از نقاط ضعف همه ترمیم های دندانی فلزی، شامل طلا، این است که همه فلزات به سرعت و به شکلی مؤثر ناقل گرما و سرما هستند. بیمارانی که ترمیم های طلا دارند، اغلب مقداری حساسیت به غذاها و نوشیدنی های سرد و داغ را در طول چند هفته نخست پس از قرار گیری روکش روی دندان از خود نشان می دهند. به طور کلی، این حساسیت به مرور زمان از بین می رود، اما بیمارانی که دندان های آنها از قبل به سرما و گرما خیلی حساس است، ممکن است لازم باشد به فکر گزینه های دیگر باشند.

 مزایای روکش های طلا

• فوق العاده با دوام و ماندگار هستند.
• به دندان های روبرو هیچ آسیبی وارد نمی کنند.
• حتی وقتی ضخیم هستند نیز اجازه می دهند آماده سازی دندان محافظه کارانه تر باشد و مقدار بیشتری از ساختار سالم دندان حفظ خواهد شد.
• فرایند چسباندن آنها برای برخی بیماران، نسبت به تکنیک های چسباندن پرسلاین، حساسیت کمتری ایجاد می کند.

برای دندان های عقب دهان مناسب تر هستند، جایی که نگرانی برای زیبایی کمتر است؛ بیمارانی که از روی عادت دندان قروچه دارند.

معایب احتمالی روکش های طلا

• به سرعت دماهای خیلی بالا یا خیلی پایین را منتقل می کنند، که منجر به بروز حساسیت اولیه به مدت چند هفته پس از جایگذاری می شوند.
• ممکن است برای برخی بیمارانی که به فلزات حساسیت دارند مقداری واکنش ایجاد کنند.
• به شکلی کاملاً مشهود با دندان های طبیعی تفاوت دارند.
• طلا می تواند به مرور زمان و پس از چند سال ساییده شود، مخصوصاً وقتی در مقابل یک روکش از جنس تمام پرسلاین قرار می گیرد، با در بیمارانی که به شدت عادت دندان قروچه دارند.
• روکش طلا مانند جواهر آلات قالب گیری شده است که از آب شدن فلز درست شده است، که گاهی اوقات می تواند شکاف های ریزی در حاشیه ها بوجود بیاورد که دندان را بیشتر مستعد پوسیدگی خواهند کرد.

ممکن است برای این بیماران مناسب نباشند: به فلزات خاصی حساسیت یا آلرژی دارند؛ دندان های جلو؛ بیمارانی که به سرما یا گرمای زیاد، حساسیت زیادی دارند.

روکش های دندانی؛ کاربرد آنها و مواد آنها

روکش های تمام پرسلاین

به مدت چند سال، ترمیم های تمام پرسلاین طبیعی ترین ترمیم های دندانی موجود تلقی می شدند. آنها فوق العاده زیبا و بهترین انتخاب از نظر زیبایی هستند. علاوه بر این، پرسلاین سرما و گرما را خیلی خوب منتقل نمی کند، بنابراین، اغلب حساسیت به غذاهای گرم و سرد در طول دوره اولیه جایگذاری آنها کاهش می یابد. با این حال، روکش های تمام پرسلاین با این حال، روکش های تمام پرسلاین همیشه بهترین گزینه برای همه دندان های داخل دهان محسوب نمی شوند. زیرا:

پرسلاین ترکیب منحصر بفردی دارد که همزمان هم محکم و هم ضعیف است، مانند پوست تخم مرغ. پرسلاین سفت تر از مینای دندان است، بنابراین می تواند به دندان های طبیعی روبروی خود آسیب برساند، مخصوصاً در بیمارانی که دندان قروچه دارند. اما پرسلاین وقتی خیلی نازک است یا با دندان قروچه به آن فشار زیادی وارد می شود، می تواند شکننده باشد و به راحتی شکسته شود.

برای محافظت در برابر شکستگی های ناشی از نازکی، روکش های پرسلاین باید ضخیم تر از ترمیم های طلای اطراف خود باشند. به این معنا که، ممکن است لازم باشد ساختار سالم تر دندان ها برداشته شود تا پرسلاین برای استحکام و دوام بیشتر، ضخیم باشد. بعلاوه، روکش های تمام پرسلاین باید به شکلی متفاوت از ترمیم های طلا به دندان ها چسبانده شوند. سمان های گلاس آینومر نمی توانند استفاده شوند. برخی از بیماران به این فرایندهای باندینگ (چسباندن) بیشتر از روش های دیگر حساس هستند، و ممکن است حساسیت طولانی مدت دندان ها در طول دوره اول پس از جایگذاری را تجربه کنند.

مزایای روکش های تمام پرسلاین

• نتایج زیباتر و طبیعی تری در بر خواهند داشت.
• سرما یا گرما را خیلی خوب منتقل نمی کنند، حساسیت به دما را کاهش می دهند.
• در بیمارانی که به فلز حساسیت دارند هیچ واکنشی ایجاد نخواهند کرد.

بهترین گزینه برای دندان های جلو و دندان های دیگری هستند که زیبایی ظاهری مهم ترین نگرانی هستند.

معایب احتمالی روکش های تمام پرسلاین

• راحت تر از مواد دیگر دچار شکستگی می شوند.
• نسبت به روکش های طلا باید مقدار بیشتری از ساختار دندان برداشته شود.
• می توانند به دندان های روبروی خود آسیب بزنند.

ممکن است برای این بیماران مناسب نباشند: ترمیم دندان های مولر بیمارانی که دندان قروچه دارند؛ بیمارانی که برخی تکنیک ها و مواد خاص باندینگ حساسیت دارند؛ بیمارانی که مقدار کافی از ساختار سالم دندان های آنها به جا نمانده است تا ضخامت ترمیم پرسلاین را حمایت کند.