آیا تصاویر رادیوگرافی می توانند به شناسایی بیماری لثه کمک کنند؟

اگر مشکوک به ابتلای به بیماری لثه هستید یا اخیراً به شما گفته شده است که به آن مبتلا هستید، ممکن است به این فکر کنید که آیا تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس این را نشان می دهد یا خیر.

تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس برای ارزیابی سطح استخوانی استفاده می شود که دندان ها را در جای خود نگه می دارد. از آنجا که تحلیل رفتن استخوان با بیماری پیشرفته لثه مرتبط است، می توان از آن برای تعیین میزان پیشرفته بودن بیماری لثه استفاده کرد.

بیماری لثه از طریق معاینه بالینی لثه شما همراه با سابقه خانوادگی تشخیص داده می شود. تصویر رادیوگرافی دندان با اشعه ایکس هنگام تهیه یک طرح درمان و نظارت بر سطح استخوان پس از درمان، و برای کمک به شناسایی نیاز به درمان بیشتر مفید است.

هدف این مقاله توضیح نقش تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس در تشخیص، درمان و مدیریت بیماری لثه و همچنین انواع تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس است. همچنین در مورد کارهایی صحبت خواهیم کرد که می توانید در خانه برای درمان بیماری لثه خود انجام دهید.

آیا می توان بیماری های لثه را در عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس مشاهده کرد؟

بیماری لثه، که با نام رسمی بیماری پریودنتال شناخته می شوند، اصطلاحی است که به شرایط التهابی اطلاق می گردد که بر لثه ها (ژنژیویت) و همچنین استخوان های آلوئولار و سایر ساختارهای زیر لثه تأثیر می گذارند که دندان ها را در جای خود نگه می دارند (پریودنتیت).

نگاهی خواهیم داشت به شرایطی که تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس می توانند نشان دهند.

آیا ژنژیویت با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس قابل مشاهده است؟

ژنژیویت، پیش ساز پریودنتیت، در تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس نشان داده نمی شود. در اینجا دلیل آن را توضیح داده ایم.

ژنژیویت التهاب لثه است. تجمع باکتری های پلاک در امتداد خط لثه باعث بروز این امر می شود. در این مرحله لثه ها قرمز و متورم می شوند. هیچ گونه تحلیل رفتن استخوان یا تحریک سایر ساختارهای نگهدارنده دندان وجود ندارد. از آنجا که استخوان از بین نمی رود، تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس، ژنژیویت را نشان نمی دهد.

دندانپزشک با نگاه کردن به بافت لثه می تواند متوجه شود که آیا ژنژیویت دارید یا خیر. لثه ها قرمز یا متورم خواهند شد و هنگام پروب کردن خونریزی خواهند کرد. درمان ژنژیویت نسبتاً ساده است.

ژنژیویت هنگامی که نادیده گرفته می شود، هر روز که بیماری پیشرفت می کند، باکتری ها به طور مؤثر برداشته نمی شوند.

آیا ژنژیویت با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس قابل مشاهده است؟

آیا دندانپزشکان می توانند پریودنتیت را با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس مشاهده کنند؟

پریودنتیت یک بیماری التهابی مزمن است. این وضعیت زمانی ایجاد می شود که باکتری های پلاک به مدت چندین هفته به اندازه کافی برداشته نشوند. لثه ها شروع به دور شدن از دندان ها می کنند و پاکت های پریودنتال ایجاد می شوند. باکتری ها و بقایای مواد غذایی می توانند در این پاکت ها پنهان شوند. باکتری های پلاک و پاسخ التهابی بدن شما شروع به تحریک و تخریب استخوان آلوئولار و سایر ساختارهای حمایتی می کنند. این روند منجر به تحلیل استخوان می شود.

عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس این تحلیل رفتگی استخوان را نشان می دهد.

من بیماری لثه دارم – عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس برای چه استفاده می شود؟

هنگامی که بیماری لثه دارید، عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس در تعیین میزان استخوانی که دندان های شما را در جای خود نگه داشته است مفید است. این عکس الگو و میزان تحلیل استخوان را نشان می دهد. آنها نشان می دهند که بیماری لثه شما چقدر پیشرفته است و امکان ایجاد یک طرح درمان شخصی و نظارت روی ثبات طولانی مدت سلامت پریودنتال شما را برای دندانپزشک فراهم می کند.

عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس سایر مشکلات دندانی را تشخیص می دهد

عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس بیشتر از سلامت استخوان را نشان می دهد. آنها می توانند بسیاری از مشکلات دیگر در دندان ها و فک های شما را تشخیص دهند، از جمله:

• پوسیدگی دندان
• مقدار استخوانی که ریشه دندان را پوشانده است
• تغییرات در استخوان
• آبسه ها در ریشه دندان و بین لثه و یک دندان
• کیست ها
• برخی از انواع تومورها

برخی از مراجعه کنندگان می پرسند که آیا پاکت های پریودنتال و تحلیل لثه مشاهده شده در پریودنتیت در عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس نشان داده شده است یا خیر. عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس این را نشان نمی دهد.

اطلاعات بدست آمده از تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس امکان پیش بینی از دست رفتن دندان ها به دلیل پریودنتیت و چگونگی ادامه درمان را برای دندانپزشک فراهم می کند.

من بیماری لثه دارم – چه زمانی عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس گرفته خواهد شد؟

در چندین مرحله در طول تشخیص، درمان و مدیریت بیماری پریودنتال از عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس استفاده می شود.

چه زمانی عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس گرفته خواهد شد؟

عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس در تشخیص بیماری پریودنتال

برای تشخیص بیماری پریودنتال، دندانپزشکان معاینه اولیه پریودنتال (BPE) را انجام می دهند. BPE یک ابزار غربالگری ساده و سریع است. این ابزار شامل استفاده از یک اندازه گیری های دندانپزشکی برای تعیین این موارد است:

• در صورت وجود خونریزی در فشار (BOP)،
• عمق پاکت های پریودنتال (فاصله های بین دندان ها و لثه ها – این شکاف ها زمانی اتفاق می افتند که لثه در هنگام ملتهب شدن و تحریک شدن توسط باکتری پلاک از دندان فاصله می گیرد)
• وجود پلاک و رسوبات کلسیفیه شده.

نتایج BPE تعیین خواهند کرد که آیا عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس نیاز است و آیا نمودارهای پریودنتال بیشتری نیاز هستند.

استفاده از عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس برای تدوین یک طرح درمان

اگر بیماری لثه شما پیشرفته باشد ممکن است به ارجاع به پریودنتیست نیاز داشته باشید. آنها معمولاً به یک سری کامل عکی رادیوگرافی دهان با ایکس نیاز دارند که تمام استخوان فک را نشان می دهد که از دندان های شما حمایت می کند.

این تصاویر این امکان را برای پریودنتیست فراهم می کنند تا تصمیم بگیرد که برای از بین بردن باکتری هایی که زیر خط لثه روی ریشه های دندان قرار دارند، به چه نوع درمانی نیاز دارید.

گزینه های درمانی شامل موارد زیر هستند:

• تسطیح سطح ریشه
• جراحی فلپ یا جراحی کاهش پاکت
• جراحی استخوان
• پیوند استخوان – برای اصلاح هرگونه تحلیل رفتگی استخوان با هدف حفظ دندان ها در برابر از دست رفتن
• کشیدن دندان – در صورتی که تحلیل استخوان بسیار شدید باشد، پریودنتیست ممکن است کشیدن دندان را توصیه کند.
• پیوند لثه – در صورتی که دچار تحلیل قابل توجه لثه شده اید، ممکن است از پیوند لثه برای پوشاندن ریشه دندان در معرض دید به تنهایی یا در ترکیب با پیوند استخوان استفاده شود.

نگهداری پریودنتال و عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس

هنگامی که درمان شما کامل شده و پریودنتیت شما پایدار است، ممکن است عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس بیشتری گرفته شود. از این موارد برای ردیابی تغییرات در سطوح استخوان در طول زمان استفاده خواهد شد و این امکان را برای دندانپزشک فراهم می کند تا تشخیص دهد که آیا به درمان پیچیده تری نیاز است یا خیر.

انواع عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس مورد استفاده برای بیماری لثه

انواع مختلفی از تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس در دندانپزشکی استفاده می شوند. از جمله:

بایت وینگ افقی

تصویر رادیوگرافی بایت وینگ افقی با اشعه ایکس، حفره های دندانی را تشخیص داده و تحلیل رفتگی موضعی استخوان و جرم زیر خط لثه نشان می دهد. دندانپزشک شما ممکن است سالی یک مرتبه از این نوع عکس رادیوگرافی برای نظارت روی سطح استخوان استفاده کند.

انواع عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس مورد استفاده برای بیماری لثه

پری اپیکال

تصویر رادیوگرافی پری آپیکال با اشعه ایکس، تصویر رادیوگرافی استاندارد طلایی برای ارزیابی سطح استخوان است، زیرا نشان می دهد که چه مقدار استخوان در اطراف ریشه دندان وجود دارد.

آنها برای این موارد مفید هستند:

• پیش آگهی را ارزیابی کنید
• به ارزیابی اینکه آیا بین ریشه دندان ها از بین رفته است یا خیر کمک کنید
• عوارض احتمالی درد را شناسایی کنید

سی تی پرتو مخروطی

این نوع عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس یک تصویر سه بعدی از استخوان، دندان، اعصاب و بافت نرم ایجاد می کند. دستگاه به دور سر شما می چرخد ​​و در یک چرخش، عکس می گیرد. تصویری دقیق و با کیفیت بالا تولید می کند که امکان تشخیص مشکلات لثه و ریشه دندان را برای دندانپزشکان فراهم می کند.

کدام نوع عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس برای بررسی بیماری پریودنتال مفیدتر است؟

گرچه فناوری پیشرفته تری در آینده بوجود خواهد آمد، اما در حال حاضر، عکس رادیوگرافی پری آپیکال با اشعه ایکس برای کمک به تدوین طرح درمان و ارائه پیش آگهی، مفیدترین ابزار است. رادیوگرافی های بایت وینگ سالانه برای نظارت بر کاهش موضعی استخوان مفید هستند.

فرکانس رادیوگرافی با اشعه ایکس

فرکانس توصیه شده برای چند بار رادیوگرافی با اشعه ایکس وجود ندارد. با این حال، برخی از متخصصان دندانپزشکی دوست دارند هر ۳ تا ۵ سال یک مرتبه یک مجموعه کامل از تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس و سالانه رادیوگرافی بایت وینگ بگیرند.

چه کاری می توان در منزل انجام داد؟

برای جلوگیری از پیشرفت بیماری لثه، اقدامات ساده ای وجود دارند که می توانید در منزل انجام دهید. از جمله:

• ترک سیگار
• داشتن یک رژیم غذایی سالم و غنی از مواد مغذی که قند و چربی های اشباع کمی دارد
• کاهش استرس
• مصرف الکل در حد اعتدال
• داشتن یک سبک زندگی سالم و حفظ وزن مناسب
• رعایت بهداشت دهان و دندان ضروری است – دو مرتبه در روز مسواک بزنید و فضاهای بین دندانی را با یک مسواک پاکت لثه با دقت تمیز کنید.