مراحل کشیدن دندان
در این نوشته می خوانید:
هر چه بیشتر راجع به روند کشیدن دندان بدانید، کشیدن دندان شما سادهتر خواهد بود. اگر شما به عنوان بیمار در روند کشیدن دندان سهیم باشید، احتمال کشیدن دندان شما با سرعت و بدون حادثه بیشتر خواهد بود. سهمی که شما میتوانید داشته باشید، همکاری شماست. بیمارانی که بیقراری میکنند، خود را عقب میکشند، و با هر کار، صدا یا حس غیرمهم یا عادی پیچ و تاب میخورند، تنها روند کشیدن دندان خود را دشوارتر میسازند.
باهوش باشید. وقت بگذارید تا آنچه میتوان طی کشیدن دندان انتظار داشت و آنچه نباید رخ دهد (که در صورت وقوع باید آن را به دندانپزشک متذکر شد) را یاد بگیرید. با انجام این کار و کسب اطلاعات، اطمینان خواهید یافت که کشیدن دندان شما در حد امکان به آرامی و به سادگی انجام خواهد شد.
فرایند کشیدن دندان
بی حس کردن دندان
در مرحلهی نخست دندانپزشک باید دندان، استخوان و بافت لثهی پیرامون دندان را بیهوش (بیحس) نماید. در این مرحله، دندانپزشک هیچ راهی جز بیحسی موضعی از طریق تزریق نخواهد داشت. به عنوان تست بیحسی، دندانپزشک معمولا فرایند کشیدن را با فرو کردن ابزار نیمه تیز دندانپزشکی (معمولا یک الواتر (وسیلهای است برای بالا بردن یک قسمت از بدن)) و فشردن آن روی بافت لثهی پیرامون دندان آغاز میکند.
شاید تصور شود که فشارِ وارد آمده از این عمل احساس میشود (که طی کشیدن دندان طبیعی است) اما هیچ درد شدیدی حس نخواهد شد. در واقع، این مرحله تست محسوب نمیشود، دندانپزشک با انجام این کار در حال برداشتن لثه از اطراف دندان است. به عنوان تست دوم، دندانپزشک با استفاده از انگشتان خود دندان را محکم از طرفی به طرف دیگر میکشد، تنها برای حصول اطمینان از اینکه این نوع فشار دندان را اذیت نمیکند.
روند کشیدن دندان- چه انتظاری باید داشت
طرح کلی روند کشیدن دندان
با کشیدن دندان، دندانپزشک با این موقعیتها روبرو خواهد شد.
- بخش ریشهی دندان محکم درون استخوان (درون حفرهی آن) قرار گرفته است، و توسط لیگامان (بافت لیفی شکل بین دندان و استخوان که آنها را به یکدیگر متصل مینماید) در جای خود نگه داشته شده است.
- برای برداشتن دندان، دندانپزشک باید هم “حفرهی آن را وسیع کند” (آن را عریض و بزرگ نماید) و هم آن را از لیگامان خود جدا کند.
- پس از این مرحله، در نهایت دندان لق میشود و برای بیرون آمدن آزاد است.
“وسیع کردن” حفرهی دندان به چه معناست؟
استخوانی که ریشهی دندان را دربرگرفته است نسبتا اسفنجی است. به همین دلیل، زمانی که دندانپزشک آن را درون دیوارههای حفرهی دندان محکم به جلو و عقب تکان میدهد، استخوان فشرده میشود. پس از تکرار چرخهی فشار به اطراف، به تدریج اندازهی کل حفرهی دندان افزایش مییابد (وسیع میشود). در آخر، به جایی میرسد که جای کافی بوجود آمده است (و همزمان لیگامان ریشه نیز به میزان کافی رها شده است) که میتوان دندان را به سادگی برداشت.
ابزار دندانپزشکی کشیدن دندان
دندانپزشکان ابزارهای مختلفی دارند که برای محکم گرفتن و اعمال فشار مورد استفاده قرار میگیرند. برخی از آنها وسایل پنس-مانندی به نام “فورسپس” هستند. برخی دیگر اهرمهای تخصصی به نام “الواتر” هستند.
الواتر دندانی (Dental Elevators)
با نگاه کردن به این ابزار ممکن است آن را با آچارپیچگوشتی باریک اشتباه بگیرید. زیرا الواتر مانند آچارپیچگوشتی یک دسته دارد، سپس به گونهای طراحی شده است که بخش نوک آن “تیغه”-مانند میباشد.
نحوهی استفاده از الواترها
نوک الواتر به گونهای طراحی شده است که میتوان آن را محکم به درون فضای لیگامان بین دندان و استخوان پیرامون آن فرو برد. با فشردن الواتر درون این فضا و چرخاندن آن، دندان به اطراف و دیوارههای حفرهی دندان فشرده میشود. این عمل هم به وسیع کردن حفرهی دندان کمک میکند و هم به جدا کردن دندان از لیگامان آن. با تکرار این عمل، به تدریج دندان لق میشود.
در برخی موارد، ممکن است دندانپزشک قادر باشد تنها با استفاده از الواتر دندان را به طورکامل بردارد. در غیر این صورت، تا جای ممکن از الواتر استفاده میکند و پس از آن از فورسپس برای کشیدن دندان استفاده خواهد نمود.
فورسپس برای کشیدن دندان (Extraction Forceps)
فورسپسهای دندانپزشکی ابزارهای پنس مانندی هستند که برای محکم گرفتن دندانها مورد استفاده قرار میگیرند. دندانپزشک معمولا انواع مختلف آن را در دسترس خواهد داشت، که هر کدام طرحی دارند که برای اهداف مختلف ساخته شدهاند، از جمله:
- شکل خاص دندانی که قرار است بوسیلهی آن کشیده شود (به عنوان مثال دندانهای پیش کناری در مقایسه با دندانهای آسیای بزرگی که دو ریشه دارند در مقایسه با دندانهای آسیای بزرگی که سه ریشه دارند).
- محل دندان در دهان (به عنوان مثال دندان عقب در مقایسه با دندان جلو، یا دندان آسیای بزرگ سمت چپ فک پایین در مقایسه با دندان آسیای بزرگ سمت راست فک بالا).
نحوهی استفاده از فورسپس
دندانپزشک با استفاده از فورسپس دندان را میگیرد و سپس محکم و کاملا سنجیده تا جای ممکن آن را به عقب و جلو تکان میدهد. از آنجا که استخوان اطراف دندان قابل فشرده شدن میباشد، حفرهی دندان به تدریج بزرگ میشود. با این روند، دامنهی حرکات دست دندانپزشک به اطراف افزایش مییابد. علاوه بر تکان دادن دندان، دندانپزشک دندان را به عقب و جلو نیز خواهد چرخاند. این عمل چرخشی به کندن دندان از لیگامان که دندان را در جای خود نگه میدارد کمک خواهد کرد.
آنچه باعث تعجب میشود این است که دندانپزشکها واقعا دندانها را “نمیکشند”. منظور از کشیدن آن است دندانپزشکها از فورسپس استفاده میکنند، حداقل در ابتدا، آنقدری که فشار میدهند آن را نمیکشند. زیرا میدانند که تنها کشیدن رو به بیرون موثر نخواهد بود زیرا لیگامان دندان تا میزان زیادی به دندان متصل است و حفرهی آن به میزان کافی وسیع نشده است که بتوان دندان را به سادگی کشید. دندانپزشک قصد دارد نیرویی که وارد میآورد دقیقا روی ریشهی دندان وارد شود، که برای گسترش فضای بین دیوارههای حفرهی دندان به عنوان نقطهی محوری عمل خواهد کرد. در نهایت دندان به حدی لق میشود که دندانپزشک قادر خواهد بود آن را بیرون بکشد.
سلام عالیه برای بیمار ضروری است.