تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

هر چند درمان ارتودنسی برای بیماران در همه رده های سنی مفید و مناسب است. طی سال های اخیر، پیشرفت های دانش دندانپزشکی استفاده از براکت های ارتودنسی در بزرگسالان را نیز ممکن ساخته است که با استقبال زیادی مواجه شده است. اما علیرغم شباهت های بسیاری که درمان ارتودنسی در روند صاف کردن دندان ها در افراد بزرگسال و کودکان دارد، درمان هایی که برای افراد بزرگسال استفاده می شوند با درمان هایی که برای کودکان استفاده می شوند متفاوت هستند. این تفاوت ها در جنبه های مختلفی وجود دارند که در زیر به آنها خواهیم پرداخت.

تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

تفاوت های فیزیکی

کودکان و بزرگسالان از نظر فیزیکی تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارند که روی نحوه عملکرد درمان ارتودنسی نیز تأثیر گذار است. بزرگترین تفاوت بین بزرگسالان و کودکان از نظر فیزیکی این است که در افراد بزرگسال، رشد استخوان های فک متوقف شده است، در حالی که این استخوان در کودکان همچنان در حال رشد است و طی فرایند درمان، برای دستیابی به بهترین نتایج می توان از آن بهره برد و با استفاده از بریس ها (براکت ها و سیم کمانی) یا دیگر ابزارهای ارتودنسی به راحتی می توان رشد آنها را تحت تأثیر قرار داد. اگر استخوان فک افراد بزرگسال به تغییر و جابجایی نیاز داشته باشد، در کنار استفاده از براکت های ارتودنسی، انجام جراحی ارتوگناتیک یا ارتودنسی جراحی (ارتو سرجری) نیز ضروری خواهد بود تا دندان ها و فک ها صاف شوند و به خوبی در یک راستا قرار بگیرند، زیرا استخوان ها و بافت های پیرامون دندان ها در افراد بزرگسال سفت شده اند و با وضعیت موجود دندان ها تطبیق پیدا کرده اند و شکل گرفته اند.

اصلاح اوربایت

مال اکلوژن یا مشکلات بایت یکی از اصلی ترین دلایلی هستند که ممکن است فرد به دلیل مواجه شدن با آنها به ارتودنتیست مراجعه نماید. اگر شخصی اوربایت داشته باشد، با ساییده شدن دندان ها طی سال ها، ممکن است مشکل او وخیم تر شود. این افزایش وخامت اوربایت، اصلاح آن را دشوارتر خواهد کرد و تنها تلاشی که خواهد شد برای اصلاح عملکرد بایت بیمار خواهد بود. در حالی که کودکان هنوز در حال رشد هستند، به همین دلیل دندان های آنها هنوز ساییده نشده اند و ارتودنتیست به جای تمرکز روی اصلاح عملکرد بایت، به راحتی می تواند درمان ارتودنسی را روی درمان بایت آنها متمرکز کند.

تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

تفاوت در سلامت لثه ها

خواه کودک باشید یا بزرگسال، پیش از آغاز درمان ارتودنسی با استفاده از بریس ها، یا الاینر اینویزیلاین، باید لثه های شما به اندازه کافی سالم باشند. زیرا بریس ها و الاینرها فشار مداومی به دندان ها وارد می کنند تا داخل لثه ها جابجا شوند. هرچند معمولاً لثه های کودکان سالم است، اما در بسیاری از افراد بزرگسال لثه ها با مشکلات عدیده ای مواجه هستند، مثلاً ممکن است در مراحل اولیه، اواسط، یا مراحل پیشرفته بیماری پریودنتال (لثه) باشند.

تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

تفاوت های فیزیولوژیکال

وقتی صحبت از درمان ارتودنسی به میان می آید، تنها امتیازی که افراد بزرگسال نسبت به کودکان دارند این است که ممکن است در گذشته قبلاً تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته باشند، در نتیجه درمان آنها ساده تر، سریع تر، و راحت تر خواهد بود. بعلاوه، اغلب نتایج درمان چنین افرادی فوق العاده و ماندگار خواهند بود زیرا بیشتر از کودکان نسبت به درمان و ابزار خود و نیز رعایت بهداشت دهان و دندان ها و استفاده از ابزارهایی مانند ریتینر، مسئولیت پذیر هستند.

کشیدن دندان در گذشته

یکی از چالش هایی که طی درمان ارتودنسی در افراد بزرگسال پیش روی ارتودنتیست قرار دارد، فرایندهای دندانپزشکی هستند که در گذشته انجام شده اند، چیزی که در مورد کودکان بسیار کمتر با آن مواجه هستند. اگر فردی در بزرگسالی در پی درمان ارتودنسی است و در گذشته یکی از دندان های او کشیده شده است، ممکن است گزینه مناسبی برای درمان ارتودنسی نباشد. برای جبران چنین مشکلی، فرد باید تحت دیگر درمان های جبرانی دندانپزشکی مانند استفاده از کاشت ایمپلنت دندانی یا پروتز مصنوعی باشد.

اصولاً کودکان با چنین مشکلی مواجه نیستند. علاوه بر اینکه کوچکتر هستند و کمتر تحت درمان های مختلف قرار گرفته اند، دندان ها و فک آنها هنوز در حال رشد است و این باعث می شود برای درمان ارتودنسی گزینه های عالی باشند، زیرا جابجایی و اصلاح وضعیت دندان های آنها در مقایسه با افراد بزرگسال نسبتاً راحت تر خواهد بود.

تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

تفاوت در انتظار از  نتیجه درمان

یکی از اصلی ترین دلایلی که ممکن است افراد از قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی با استفاده از براکت های ارتودنسی سر باز بزنند این است که نگران ظاهر خود با وجود براکت ها روی دندان ها هستند و می ترسند بریس های سنتی موجب شرمندگی و خجالت آنها شوند. ممکن است این احساس موجب شود ترجیح دهند از انواع جدیدتر بریس ها استفاده کنند که با لبخند زدن کمتر خودنمایی می کنند.

راضی کردن افراد بزرگسال برای قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی شاید غیر ممکن نباشد اما دشوار خواهد بود، مشکلی که در رابطه با کودکان وجود نخواهد داشت. قسمت های تغییر پذیر بریس ها مانند بندهای رنگی می توانند باعث شوند استفاده از بریس ها برای کودکان جذاب باشد. از سوی دیگر، از آنجا که درمان ارتودنسی بیشتر در کودکان انجام می شود، به همین دلیل آنها راحت تر پذیرای براکت ها خواهند بود زیرا می دانند بسیاری از کودکان هم سن و سال آنها در حال درمان هستند یا قبلاً تحت درمان قرار گرفته اند.

تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

تحلیل ریشه دندان و اختلالات فکی- گیجگاهی

به علت وجود برخی مشکلات که در بزرگسالی بیشتر از کودکی شایع هستند، افراد بزرگسال ممکن است آسیب پذیرتر باشند و برای دریافت براکت ها با چالش های بیشتری مواجه باشند. یکی از این آسیب پذیری ها تحلیل ریشه های دندان ها است. بر اساس عواملی همچون سوابق خانوادگی و عادات دهانی، تحلیل ریشه زمانی صورت می گیرد که باز جذب ریشه های دندان ها توسط بدن انجام می شود و دندان ها تکیه گاه درستی ندارند تا بتوانند بدون آسیب دیدن با بریس ها جابجا شوند.

یکی دیگر از آسیب پذیری های افراد بزرگسال این است که احتمال بروز اختلالات فکی- گیجگاهی (TMD) در آنها بیشتر است. این اختلال موجب بروز درد در فک و مفاصل آن خواهد شد، قسمت هایی که فرایند جویدن و حرکات فک را کنترل می کنند. TMDمی تواند موجب شود درمان ارتودنسی به یک چالش بزرگ تبدیل شود. این در حالی است که احتمال بروز TMD در کودکان کمتر است و بیشتر می توانند از درمان در دوران خردسالی بهره مند شوند.

علیرغم تفاوت هایی که بین بزرگسالان و کودکان برای قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی وجود دارد، این باعث نمی شود این درمان برای بزرگترها گزینه ممکن نباشد، بلکه تنها به این معناست که این درمان در کودکان راحت تر انجام می شود.